Αύγουστος Κορτώ: Η αυτόχειρας μητέρα, η κατάθλιψη, ο αλκοολισμός, η δική του απόπειρα & ο σύζυγος Τάσος
Ο Αύγουστος Κορτώ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1979. Το δε πραγματικό του όνομα είναι Πέτρος Χατζόπουλος και επαγγελματικά δραστηριοποιείται ως συγγραφέας και μεταφραστής. Επίσης, εργάζεται ως ραδιοφωνικός παραγωγός σε διαδικτυακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Της: Έπη Τρίμη
Σπούδασε στην Ιατρική σχολή του ΑΠΘ, χωρίς ωστόσο να πάρει πτυχίο. Το 1999 δημοσίευσε την πρώτη συλλογή διηγημάτων του, το «Βιβλίο των βίτσιων», και έκτοτε ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή και τη μετάφραση. Σήμερα, ζει στα Εξάρχεια.
Η συγγραφική πορεία και η επιρροή από την αυτοκτονία της μητέρας του
Στα πρώτα βιβλία του ήταν επηρεασμένος από τα έργα του μαρκησίου Ντε Σαντ, σε επόμενα όμως πραγματεύεται θέματα όπως ο θάνατος, η κατάθλιψη (την οποία αντιμετώπισε και ο ίδιος), η μητρότητα και η αγάπη. Επιρροή στο έργο του είχε η αυτοκτονία της μητέρας του. Η ζωή της αποδίδεται μυθιστορηματικά στο «Βιβλίο της Κατερίνας» που έχει μεταφερθεί και στο θέατρο.
Εκτός από μυθιστορήματα, έχει γράψει ποιήματα, θεατρικά, παιδικά έργα και μεταφράζει κυρίως σύγχρονη αμερικανική πεζογραφία. Έγραψε ακόμη το σενάριο και τη μουσική της ταινίας «Τεστοστερόνη» του Γιώργου Πανουσόπουλου.
Για τη μητέρα του ο Αύγουστος Κορτώ είχε δηλώσει: «Στα δεκατέσσερα, η μάνα μου άρχισε να παθαίνει κρίσεις πανικού, κι έπεσε σε κατάθλιψη. Η γιαγιά μου την εξόρκισε να μην πει κουβέντα σε κανέναν – για να μην της βγει η ρετσινιά της τρελής, και να μη ρεζιλέψει την οικογένεια – κι έπειτα την πήγε σ’ έναν επιφανή ψυχίατρο της Σαλονίκης (τότε ακόμα τους λέγαν κατ’ ευφημισμόν ‘νευρολόγους’).
Στο ιδιαίτερό του, ο λαμπρός αυτός επιστήμων ζήτησε απ’ το Κατερινάκι να γδυθεί, να βγάλει ακόμα και το σουτιέν, για να την εξετάσει. (Τι πιο φυσικό, σε ψυχιατρική συνεδρία με έφηβη που υποφέρει από αγχώδη διαταραχή και κατάθλιψη;) Κάποια στιγμή, η μητέρα μου κατάλαβε ότι η ψηλάφηση δεν είχε ιατρικό χαρακτήρα, ότι ήταν κανονικό χούφτωμα, αλλά είχε πετρώσει – οι τρελοί, μονολογούσε, δεν δικαιούνται να έχουν αξιοπρέπεια.
Δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσον, αν δεν είχε συμβεί αυτό το περιστατικό βάναυσης κακοποίησης, η κατάληξή της θα ήταν διαφορετική. Μια γυναίκα που έπασχε από διπολική διαταραχή κι αλκοολισμό τη δεκαετία του ’80, σε μια πόλη όπου ελάχιστοι γιατροί είχαν ψυχοθεραπευτική επάρκεια, κι όταν τα φάρμακα ήταν ακόμα τόσο πρωτόγονα, που για να πάρεις αντιψυχωσικό χρειαζόσουν κι αντιπαρκινσονικό για τις παρενέργειες, πιθανότατα θα είχε κακό τέλος έτσι κι αλλιώς. Κι ωστόσο, μοιραία, αναρωτιέμαι: αν, τα τριάντα πέντε χρόνια που πέρασε ως αβοήθητη άρρωστη, μπορούσε να εμπιστευτεί έστω έναν ψυχίατρο, είχε το σθένος να αρχίσει τακτικές συνεδρίες, μήπως σήμερα θα ήταν ακόμα ζωντανή; Αλλά πώς να ‘δειχνε εμπιστοσύνη, πώς να καθόταν ή να ξάπλωνε μπροστά σε ψυχίατρο, χωρίς την αναβίωση του τραύματος; Κι έτσι, το ‘ριχνε απλώς στα χάπια».
Οι λεκτικές επιθέσεις και το σύμφωνο συμβίωσης με τον σύντροφό του
Ο Κορτώ είναι ακτιβιστής κατά των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, ενώ έχει δεχτεί και λεκτικές επιθέσεις για τις θέσεις του. Τον Νοέμβριο του 2014 παντρεύτηκε στην πολιτεία της Νέας Υόρκης τον σύντροφό του. Στις 25 Ιανουαρίου 2016 υπέγραψε σύμφωνο συμβίωσης μαζί του, όντας από τα πρώτα ομόφυλα ζευγάρια που σύναψαν σύμφωνο την πρώτη μέρα ισχύος του στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα ο Αύγουστος Κορτώ είχε πει για τον σύζυγό του Τάσο: «Χωρίς τον Τάσο δεν θα υπήρχε ούτε δουλειά ούτε τίποτα. Δεν θα υπήρχε κίνητρο. Αν δεν γράψω για τον Τάσο όλη την ώρα και ότι κάνω γίνεται για να μπορώ να το μοιραστώ μαζί του».