Είμαστε κι εμείς οι “γραφικοί” γονείς που κοιμίζουμε τα παιδιά μας νωρίς
Στην Ελλάδα, τουλάχιστον, επικρατεί το «ποιος βάζει τα παιδιά του για ύπνο στις 8.30 το βράδυ;» Η απάντηση είναι εγώ και ας θεωρούμαι ακραία, γραφική και υπερβολική.
Ανήκω (ή μάλλον ανήκα) στους γονείς που ζορίζονται με τον ύπνο των παιδιών το βράδυ. Ειδικά όταν αλλάζει η ώρα κι αργεί να νυχτώσει και τα παιδιά έχουν υπερένταση, δυσκολεύονται να κοιμηθούν. Και τελικά καταλήγουν στο κρεβάτι τους στις 11.00 και στις 12.00 τα μεσάνυχτα. Απ’όσους γονείς γνωρίζω, ελάχιστοι είναι αυτοί που τελικά καταφέρνουν να οδηγήσουν στο κρεβάτι τα παιδιά τους νωρίς. Ώστε κι αυτά να χορτάσουν τον ύπνο τους, αλλά κι οι γονείς να ηρεμήσουν λίγο.
Εκτός αυτού, στην Ελλάδα τουλάχιστον επικρατεί το “ποιος βάζει τα παιδιά τους για ύπνο στις 8.30 το βράδυ; Η απάντηση είναι εγώ και ας θεωρούμαι ακραία, γραφική και υπερβολική. Έχω βαρεθεί να εισπράττω αρνητικά σχόλια γι’ αυτή την “απαράδεκτη” συνήθεια, την οποία ωστόσο δεν πρόκειται να εγκαταλείψω και έχω πολύ σοβαρούς λόγους γι’ αυτό.
Έχοντας 3 παιδιά (1, 3 και 4 ετών αντίστοιχα) έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως το να κοιμούνται τα παιδιά νωρίς το βράδυ, είναι ευεργετικό. Όχι μόνο για αυτά, αλλά για όλη την οικογένεια. Είναι αποδεδειγμένο πως τα παιδιά είναι πιο ήρεμα και δημιουργικά όταν έχουν ξεκουραστεί. Μπορεί την επόμενη μέρα να κατεβάσουν το σπίτι κάτω, ωστόσο έχουν χορτάσει ύπνο κι η γκρίνια θα’ρθει πάλι, το επόμενο βράδυ που θα νυστάζουν.
Παράλληλα, αυτή η συνήθεια είναι ευεργετική και για το γάμο μου διότι έχω χρόνο με το σύντροφό μου. Καλλιεργούμε τη σχέση μας κι εξακολουθούμε να νιώθουμε κοντά κι ερωτικά – όσο γίνεται τουλάχιστον. Άλλωστε δεν μπορώ ν’αγνοήσω και τις δεκάδες έρευνες που διατείνονται ότι τα παιδιά θέλουν οι γονείς τους να τα πηγαίνουν καλά και να’ναι ευτυχισμένοι. Αυτό εξασφαλίζει ισορροπία στην οικογένεια, ασφάλεια κι ηρεμία.
Όταν τα παιδιά μας γίνουν 8 ετών θα μπορούν να κοιμηθούν στις 10. Τώρα, όμως, είναι πάρα πολύ μικρά για να τ’αφήνω να σέρνονται στα χαλιά και τους καναπέδες άσκοπα, γκρινιάζοντας.
Πολλοί μου λένε ότι κάνω ό,τι κάνω γιατί με βολεύει, για να έχω πιο πολλές ώρες ησυχίας.
Αν η εξασφάλιση της ησυχίας μου ήταν βλαβερή για το παιδί μου, φυσικά και δεν θα το έκανα. Ωστόσο τώρα, επωφελούμαστε όλοι από αυτό γιατί είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι τα παιδιά χρειάζονται ΠΟΛΥ ύπνο. Όταν δεν κοιμούνται τις ώρες που έχει ανάγκη ο οργανισμός τους (που και κυμαίνονται ανά ηλικία), υπάρχουν επιπτώσεις την επόμενη μέρα. Αυτό είναι κάτι που έχω βιώσει και δεν σκοπεύω να το ξαναζήσω.
Ένας ακόμα λόγος για να κοιμούνται τα παιδιά αρκετές ώρες κάθε βράδυ, είναι για να αναπτύσσονται σωστά. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η η έλλειψη ύπνου επηρεάζει τόσο την ανάπτυξη όσο και το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών. Συμπερασματικά, ακόμα κι αν τα παιδιά δεν αγαπούν τον ύπνο τον έχουν ανάγκη, τελεία και παύλα.
Λαμβάνοντας αυτά υπόψη και φυσικά επειδή μπορώ να το κάνω, κοιμίζω τα παιδιά μου νωρίς και ζω κάθε μέρα τα ευεργετικά αποτελέσματα αυτής της συνήθειας. Γνωρίζω, πολύ καλά, ότι υπάρχουν γονείς που επιστρέφουν αργά απ’τις δουλειές τους και τα παιδιά μένουν ξύπνια για να τους δουν. Εγώ απευθύνομαι στους γονείς εκείνους που το πρόγραμμά τους, τους επιτρέπει να αναπτύξουν αυτή τη συνήθεια.
Κλείνοντας θέλω να τονίσω ότι δεν κρίνω τους γονείς που κοιμίζουν τα παιδιά τους αργά για κανέναν λόγο. Άλλωστε το τι σύστημα ακολουθεί ο καθένας δεν είναι δόγμα. Απλώς προτείνω κάτι που σε εμένα “δουλεύει”. Αν τώρα θεωρούμαι γραφική, νομίζω ότι θα επιβιώσω με αυτόν το χαρακτηρισμό στην πλάτη μου.
Γράφει η Λίνα Παπαδοπούλου
Πηγή