Εριέττα Κούρκουλου: Δεν είχα ωραία παιδικά χρόνια, ξέσπασα και θρήνησα όταν κατάλαβα τί θα γίνει με τον πατέρα μου »

Η Εριέττα Κούρκουλου βρέθηκε στην πρεμιέρα της εκπομπής του Mega «Μεγάλη Εικόνα» και μίλησε στη Νίκη Λυμπεράκη για τα παιδικά χρόνια δίπλα στους γονείς της, την καθημερινότητα με τον γιο της και τον σύζυγό της και τον βιγκανισμό.

Για τη ζωή δίπλα στον Βύρωνα Βασιλειάδη, η χρυσή κληρονόμος υπογράμμισε «είναι ένας άνθρωπος που έχει περάσει πολλές δυσκολίες στη ζωή του. Ξεκίνησε από το 0 και έχει φτάσει εκεί που έχει φτάσει. Ένας άνθρωπος ο οποίος είναι πολύ καλά με τον εαυτό του. Έχει τρελή αυτοπεποίθηση, οπότε ποτέ δεν ένιωσε μειονεκτικά απέναντί μου».

Όσον αφορά τον γιο της, Νίκο, η Εριέττα Κούρκουλου επεσήμανε ότι «θέλω ο γιος μου να αισθάνεται ότι έχει μία αγκαλιά όταν εκείνος τη χρειάζεται. Αυτό θα ήθελα να καταφέρω και να έρχεται σε μένα όταν τον προβληματίσει κάτι. Θέλω να είναι το αυθόρμητο τηλεφώνημά του σε εμένα. Σε εμένα η μαμά μου δεν είναι το αυθόρμητο τηλεφώνημα. Η μαμά μου είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος, που λατρεύει τα παιδιά της, αλλά δεν είναι παραδοσιακή μαμά. Δεν έχω καμία αμφιβολία για την αγάπη της προς εμάς και για το τι είναι ικανή να κάνει αν κάποιος πειράξει τα παιδιά της».

Κατά της καισαρικής τομής η Εριέττα Κούρκουλου

Σχετικά με την καισαρική τομή, σημείωσε «την ημέρα που γεννούσα ήταν μέσα η μητέρα μου και ήταν σαν να είναι ο θεός ο ίδιος μέσα. Είμαστε νομίζω η δεύτερη χώρα στην Ευρώπη με το μεγαλύτερο ποσοστό καισαρικών τομών αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Πολλοί γιατροί, προκειμένου να ακολουθήσουν τον προγραμματισμό που θέλουν, χρησιμοποιούν τεχνικές μεθόδους τοκετού και οδηγούν τη γυναίκα σε έναν τοκετό που πιο πολύ εξυπηρετεί τους ίδιους, παρά την μητέρα. Για μένα ο τοκετός είναι μια πολύ σημαντική εμπειρία».

Το ξέσπασμα της Εριέττας Κούρκουλου όταν “έχασε” τον μπαμπά της

Για τον θάνατο του πατέρα της, Νίκου Κούρκουλου, η Εριέττα Κούρκουλου τόνισε ότι «συνήθως με ρωτάνε πώς διαχειρίστηκα τον θάνατό του. Το περίεργο είναι ότι εγώ κατάλαβα ότι είναι κάτι μη αναστρέψιμο το βράδυ πριν την ημέρα που αποφάσισε ότι δεν θα πάει στη δουλειά. Πρέπει να ήταν μία βδομάδα πριν τον θάνατό του. Του λέω: θα σε δω αύριο μετά τη δουλειά. Μου λέει: αύριο δεν θα πάω. Δεν φαινόταν όμως κάτι, ήταν πολύ περήφανος άνθρωπος. Όταν μου είπε ότι δεν θα πάει στη δουλειά, εκεί ξέσπασα για πρώτη φορά, όχι όμως μπροστά του. Εκεί θρήνησα εγώ τον πατέρα μου, γιατί κατάλαβα ότι για να μην πηγαίνει στη δουλειά, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα».

Αναφερόμενη στο βιγκανισμό και τον ακτιβισμό, κατέληξε ότι «όταν κατέβει η Λάτση με πανό στο Σύνταγμα είναι πιο σέξι. Το να καθόμαστε να πίνουμε μαργαρίτες δεν ωφελεί».