Ιησούς Χριστός: Εἰς τοὺς ἀνθρώπους τοῦτο εἶναι ἀδύνατον, ἀλλὰ εἰς τὸν Θεὸν ὅλα εἶναι δυνατά

Τον καιρό εκείνο, επλησίασε τον Ιησού ένας νέος και του είπε, «Διδάσκαλε αγαθέ, τι καλό πρέπει να κάνω διά να έχω αιώνιον ζωήν;». Αυτός δε του είπε, «Γιατί με λες αγαθόν; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά ένας, ο Θεός. Εάν θέλης να μπης εις την ζωήν, φύλαγε τας εντολάς». Λέγει εις αυτόν, «Ποιες;». Ο δε Ιησούς απήντησε, «Το Να μην φονεύσης, Να μην μοιχεύσης, Να μην κλέψης, Να μην ψευδομαρτυρήσης, Να τιμάς τον πατέρα και την μητέρα, και, Να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτόν σου».

Λέγει εις αυτόν ο νέος, «Όλα αυτά τα εφύλαξα από τη νεότητά μου. Εις τι ακόμη υστερώ;». Τότε του είπε ο Ιησούς, «Εάν θέλης να είσαι τέλειος, πήγαινε και πούλησε όσα έχεις και μοίρασέ τα εις τους πτωχούς, και θα έχης θησαυρόν εις τους ουρανούς και έλα ακολούθησέ με».

Όταν ο νέος άκουσε τα λόγια αυτά έφυγε λυπημένος, διότι είχε πολλά κτήματα. Ο Ιησούς είπε τότε εις τους μαθητάς του, «Αλήθεια σας λέγω, ότι δύσκολα πλούσιος άνθρωπος θα μπη εις την βασιλείαν των ουρανών. Πάλιν σας λέγω, ότι είναι ευκολότερον να περάση μία καμήλα από την τρύπα μιάς βελόνας παρά πλούσιος να μπη εις την βασιλείαν του Θεού».

Όταν το άκουσαν οι μαθηταί, εδοκίμασαν μεγάλην έκλπηξιν και έλεγαν, «Ποιος λοιπόν είναι δυνατόν να σωθή;».

Ο Ιησούς αφού τους εκύτταξε κατά πρόσωπον, τους είπε, «Εις τους ανθρώπους τούτο είναι αδύνατον, αλλά εις τον Θεόν όλα είναι δυνατά».

Ἀπόδοση στη νεοελληνική: Κατά Ματθαίον (ιθ΄ 16-26)

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νεανίσκος τις προσῆλθε τῷ Ιησοῦ γονυπετῶν και εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον; Ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. Εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς. Λέγει αὐτῷ· ποίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.

Λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ; Ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.

Ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά. Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ραφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.

Ἀκούσαντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τίς ἄρα δύναται σωθῆναι;

Ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστι, παρὰ δὲ Θεῷ πάντα δυνατά ἐστι.

Αρχικό Κείμενο: Κατά Ματθαίον (ιθ΄ 16-26)