«Το 2001 παραλίγο να πεθάνει. Της ζήτησα να βαφτίσει το παιδί μου και έγινε καλά» λέει ο αδερφός της Κάτιας Νικολαΐδου

Ο Τάκης Νικολαΐδης σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Πρωινό», μίλησε για την απώλεια της Κάτιας Νικολαΐδου, πριν από δυόμιση μήνες, σε ηλικία 58 ετών.

Αρχικά, υπογράμμισε ότι «τρομερή η έλλειψή της, απλά αφήνω τον χρόνο να κυλάει. Είναι 2,5 μήνες που έχει φύγει, σίγουρα θα είναι μέσα μου για πάντα. Αυτό που μου λείπει πιο πολύ, είναι ότι δεν χτυπάει το τηλέφωνο με το όνομά της. Για την μητέρα μου τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, δεν αντέχεται ο χαμός παιδιού».

Η Κάτια Νικολαΐδου πήρε ζωή όταν βάφτισε την κόρη του Τάκη Νικολαΐδη

Για τη μάχη της Κάτιας Νικολαΐδου με τον καρκίνο, την πρώτη φορά, ο Τάκης Νικολαΐδης επεσήμανε «όταν εγώ έκανα πρόταση στην αδερφή μου να βαφτίσει την κόρη μου ήταν στον πρώτο καρκίνο, το 2001, σε μια πνευμονία που είχε πάθει τότε, που αν δεν έφευγε ο πυρετός της, θα “έφευγε”. Μπήκα μέσα, της είπα “δεν θέλω να φύγεις, γιατί θέλω να βαπτίσεις το παιδί”. Κι εκείνη δεν ξέρω, πήρε δύναμη; Της έφυγε ο πυρετός; Αλλά έγινε καλά».

Ο Τάκης Νικολαΐδης δεν μπορεί να ξεπεράσει την απώλεια της Κάτιας Νικολαΐδου

Για το πως διαχειρίζεται την απώλεια, σημείωσε «έχω στιγμές που ξεσπάω, αλλά όχι μπροστά στην οικογένειά μου. Λυγίζω, γιατί ταξιδεύω πάρα πολύ για την δουλειά μου και εκεί είναι και οι ώρες που λυγίζω. Η Κάτια σαν άνθρωπος είχε τρομερή δύναμη και αισιοδοξία. Έδινε αγάπη σε όλους. Όσο η αδελφή μου νοσηλευόταν το τελευταίο εξάμηνο στο νοσοκομείο, συμβούλευε καρκινοπαθείς μέσω μηνυμάτων, χωρίς εκείνοι να γνωρίζουν ότι η αδερφή μου τότε, πέρναγε τον δικό της Γολγοθά».

Σχετικά με την οικονομική κατάσταση της ηθοποιού, σημείωσε «δεν υπήρχε οικονομικό πρόβλημα, ζούσε στο Βέλγιο. Είχε μια σχέση εκεί, πολλά χρόνια και της είχαν γίνει και κάποιες προτάσεις από εταιρείες και τελικά τα τελευταία χρόνια δούλευε εκεί».

Όσον αφορά τους ανθρώπους που της στάθηκαν, ο Τάκης Νικολαΐδης κατέληξε «υπήρχαν πάρα πολλοί άνθρωποι που ενδιαφέρθηκαν, αλλά το τελευταίο δίμηνο δεν ήθελε να την επισκέπτονται στο νοσοκομείο. Φυσικά υπήρχαν άνθρωποι που της είχαν σταθεί υπερβολικά. Πάντα της στέκονταν».