«Ο σύντροφός μου θα πάει με μια φίλη του στο Πατρινό Καρναβάλι, μου λέει να μην ανησυχώ, να τον αφήσω;»

Στο καρναβάλι της Πάτρας, με την κολλητή και τους φίλους του, θέλει να πάει ο σύντροφος μίας κοπέλας, αλλά χωρίς εκείνη.

Όπως εξομολογείται η νεαρή: “Το καρναβάλι έρχεται και σαν προνοητικός άνθρωπος που είμαι θέλω να κανονίζω από νωρίς. Κάθε χρόνο πήγαινα μαζί με τις φίλες μου σε διαφορετικά καρναβάλια και πραγματικά περνούσαμε υπέροχα.

Γυρίσαμε όλα τα φημισμένα καρναβάλια. Έχουμε πάει στην Ξάνθη, στη Νάουσα, στην Κέρκυρα, στη Σκύρο, αλλά η χάρη μας έφτασε ακόμη και στο Ρέθυμνο. Ξέχασα! Έχουμε πάει και στο καρναβάλι της Άμφισσας και του Γαλαξειδίου. Σε ένα καρναβάλι που δεν έχω πάει είναι της Πάτρας! Η ιδέα μου νόμισα ότι θα ενθουσίαζε το νέο αγόρι μου.

Ο σύντροφος της κοπέλας έχει άλλα σχέδια για τις ημέρες του καρναβαλιού

Δεν κρατιόμουν από την χαρά μου, περίμενα να συναντηθούμε για να του το πω. Επιτέλους θα πάω στην Πάτρα με το αγόρι μου. Σκεφτόμουν πόσο κέφι θα κάναμε μαζί, ντυμένοι Ρωμαίος και Ιουλιέτα! Όμως όταν το είπα στον Νίκο μου, αυτός, όλο έκπληξη και λίγο ενοχλημένος, μου είπε ότι δεν το ήξερε ότι ήθελα να πάω στην Πάτρα μαζί του και ότι είχε κανονίσει να πάει με κάποιους παλιούς φίλους του και με την κολλητή του!Εντάξει! Το ξέρω ότι αυτήν την κολλητή του την γνωρίζει πολύ καιρό πριν από εμένα, αλλά δεν περίμενα ότι εμένα θα μου έλεγε όχι.

Μου είπε ότι δεν μπορεί να πάρει την υπόσχεσή του πίσω, γιατί θα τον παρεξηγήσουν. Κυρίως όμως μου είπε, ότι θα κουραστώ, γιατί θα έχει πολλή φασαρία και ότι καλύτερα να κανονίσω κι εγώ κάπου αλλού, αν ήθελα να πάω σε καρναβάλι οπωσδήποτε! Εγώ, όμως, ήθελα να πάμε οι δυο μας, μιας και ήταν το πρώτο καρναβάλι που θα ήμασταν μαζί. Ήθελα να ξεφαντώσουμε στην παρέλαση με τους τόσους καρναβαλιστές, την μουσική και το ατέλειωτο κέφι. Δεν ήθελα τους ξενέρωτους γνωστούς του, που δεν τους ξέρω και την κολλητή του.

Θυμωμένη η κοπέλα που δεν θα περάσει το καρναβάλι με τον σύντροφό της

Έχω θυμώσει πραγματικά και σκέφτομαι να πάω στο καρναβάλι στην Κοζάνη μόνη μου. Μήπως να το τολμήσω;

Άννα”