Kι' όμως αληθινό! Αδέσποτη σκυλίτσα βρήκε πορτοφόλι στο Νοσοκομείο Ρίου και το παρέδωσε

Όλοι γνωρίζουμε πόσο έξυπνοι μπορεί να είναι οι σκύλοι, είτε είμαστε κηδεμόνες κατοικιδίων είτε όχι. Αλλά κανείς δε περίμενε ένα σκύλι να έχει τόση εξυπνάδα που να παραδώσει μέχρι και.. πορτοφόλι.

Η Μόνα, η γνωστή κανελί αδέσποτη σκυλίτσα που ζει μπροστά στο φυλάκιο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου στο Ρίο Πάτρας άφησε έκπληκτους τους εργαζομένους που της έχουν ιδιαίτερη αδυναμία και από ότι φαίνεται το αξίζει και με το παραπάνω!

Πρόκειται για μία ιδιαίτερα έξυπνη σκυλίτσα που πριν λίγες μέρες βρήκε στο γκαζόν ένα πορτοφόλι το οποίο είχε μέσα χρήματα αλλά και την ταυτότητα του κάτοχου του. Η συνέχεια ενθουσίασε όσους έγιναν μάρτυρες της αντίδρασής της.

H κίνηση της ξάφνιασε κάθε φιλόζωο

Η Μόνα πήρε το πορτοφόλι στο στόμα της και τρέχοντας έφτασε μέχρι τους φύλακες του νοσοκομείου. Μπορεί τα αδέσποτα σκυλάκια που βρίκονται στον εξωτερικό χώρο του νοσοκομείου να θεωρούνται από κάποιους ενοχλητικά όμως η πραγματικότητα τους διαψεύδει.
Όπως αναφέρει η Αλεξάνδρα Δημοπούλου, μέλος της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας

«Προφανώς κατάλαβε πως κάτι σπουδαίο βρήκε που ανήκει στους δίποδους κι όχι στους τετράποδους φίλους της αλήτες που ζουν εκεί γύρω στην περιοχή.

Είναι ένα από τα σκυλιά που κατά καιρούς βρίσκονται στο στόχαστρο της ανθρωποκεντρικής κοινωνίας μας χωρίς να το ξέρουν, θεωρούνται ενοχλητικά για διάφορους λόγους, κάποιες φορές δε θεωρούνται κι επιθετικά γιατί τρέχουν πίσω από τα μηχανάκια και τα κυνηγούν κυρίως για να παίξουν, δέσμια της φύσης τους .

Τα ίδια δεν γνωρίζουν τίποτα πέρα από τη σκληρή ζωή τους, κοιμούνται όπου βρουν κάποια προστατευμένη γωνιά αν δεν τα διώξουν, και ξυπνούν με κυριότερο μέλημα να βρουν κάτι να γεμίσουν το άδειο στομάχι.

Δεν ξέρουν καν ότι αυτοί που ευθύνονται για τα δεινά τους και τη σκληρή αδέσποτη ζωή τους είναι ακριβώς οι άνθρωποι.

Το έργο των εθελοντών

Εδώ και χρόνια ομάδες εθελοντών φροντίζουν να τα αποπαρασιτώνουν , να τα εμβολιάζουν και να στειρώνουν κυρίως τα θηλυκά. Επίσης φροντίζουν να τους παρέχουν φαγητό και νερό προκειμένου να εξασφαλίζεται μια ειρηνική συμβίωση. Τα μεταφέρουν στο κτηνιατρείο όταν δουν κάποιο άρρωστο ενώ έχουν δώσει για υιοθεσίες πάρα πολλά κουτάβια και ενήλικα.

Μα κάθε χρόνο, κι εκεί που ξέρουμε πως όλα επιτέλους είναι στειρωμένα εμφανίζονται καινούργια αδέσποτα που κάποιοι ανεύθυνοι κηδεμόνες τα εγκατέλειψαν εκεί ως εύκολη λύση.Πολλές φορές μάλιστα εμφανίζονται ξαφνικά μητέρες σκυλίτσες μαζί με τα νεογέννητα μωρά τους, επειδή οι κάτοχοι δεν θέλησαν να στειρώσουν το σκυλί τους κι έπειτα βλέποντας τα κουταβάκια κατάλαβαν ότι δεν έχουν τι να τα κάνουν. Κι έτσι η μάνα σκυλίτσα πλήρωσε ακριβά τη φύση της. Πλήρωσε ακριβά το ότι ζευγάρωσε.

Και πάλι οι εθελοντές τρέχουν, να περισυλλέξουν όσα μπορούν, να τα εμβολιάσουν να βρουν υιοθεσίες. Είναι αυτοί που αγωνίζονται αντιμετωπίζοντας τη γκρίνια και τις παρατηρήσεις για κάθε τους κίνηση, σαν να είναι αυτοί που ευθύνονται για τον πολλαπλασιασμό των αδέσποτων ζώων.

Και οι μόνιμοι κυρίως ένοχοι, είναι ακριβώς αυτοί οι «Άθλιοι», τα αδέσποτα σκυλιά, που βρίσκονται ξαφνικά μόνα, πεινασμένα, φοβισμένα και ανυπεράσπιστα σαν μικρά παιδιά που έχασαν το σπίτι και τους δικούς τους ανθρώπους.

Μα αυτά τα αθώα πλάσματα, για μέρες ολόκληρες και μήνες ίσως περιμένουν πως θα γυρίσουν οι δικοί τους να τα πάρουν πίσω στο σπιτικό τους, να ξαναβρούν τη θαλπωρή και την αγάπη και να τελειώσουν τα βάσανά τους.

Αυτή είναι ακριβώς η αλήθεια και την ξέρουν όλοι όσοι καθημερινά ζουν την αγωνία αυτών των υπάρξεων, και εθελοντικά αγωνίζονται και είναι στο πλάι τους και φροντίζουν να καλύψουν το δυνατόν τις ανάγκες τους.

Η πράξη της σκυλίτσας Μόνας με πολύ μεγαλόκαρδο τρόπο μας καλεί όλους να σκεφτούμε πολιτισμένους τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος , αντί να καταδικάζουμε χωρίς σκέψη τους χιλιο-ταλαιπωρημένους αυτούς «αλήτες».
Είναι μια κραυγή υπενθύμισης πως η γη δεν κατοικείται μόνο από ανθρώπους, και είναι πολλές οι φορές που τα περιφρονημένα πλάσματα με την περιορισμένη κατά πολλούς λογική τους δίνουν μαθήματα λογικής και ευαισθησίας στους «πολιτισμένους» κατοίκους της».

Το θέμα με την πατρινή σκυλίτσα αναρτήθηκε και στο site της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας – Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής Ζωοφιλικών Σωματείων.

Δεν πρέπει ποτέ να αμφισβητούμε την εξυπνάδα ενός ζώου και πάντα πρέπει να θυμόμαστε πόσο αγνή ψυχή έχουν και οτι λειτουργούν πάντα με ανιδιοτέλεια.