“Είμαστε 1 μήνα μαζί & δεν έχουμε ολοκληρώσει ακόμα. Τον πίεσα & μου αποκάλυψε την αλήθεια. Τον συμπονώ, αλλά..”

Η αληθινή ιστορία της Καίτης: «Δεν έχουμε ολοκληρώσει ακόμη… Μου αποκάλυψε ότι έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά όταν ήταν μικρός»

«Είμαι 22 ετών και έχω σχέση με ένα αγόρι τον τελευταίο μήνα. Ερωτικά δεν έχουμε ολοκληρώσει ακόμη και αυτό με προβληματίζει, γιατί μου λέει ότι με θέλει πολύ. Αποφάσισα να το συζητήσουμε και μετά από αρκετή πίεση μου αποκάλυψε ότι στο παρελθόν έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση από άνθρωπο του στενού οικογενειακού περιβάλλοντός του. Είναι κάτι που τον έχει στιγματίσει, γι’ αυτό και δυσκολεύεται να εκφραστεί σεξουαλικά. Νιώθω μπερδεμένη γιατί δεν θέλω να τον πιέσω και ταυτόχρονα αισθάνομαι ότι δεν εξελίσσεται η σχέση μας».

Η απάντηση του ειδικού

Αγαπητή Καίτη, Η σεξουαλική κακοποίηση είναι κάτι που μπορεί να δημιουργήσει πολύ βαθύ τραύμα στο άτομο. Κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει ακριβώς πόσο βαθύ μπορεί να είναι και πόσο καιρό μπορεί να τον ακολουθεί. Κάθε εγκέφαλος είναι διαφορετικός και ερμηνεύει αυτό που του έχει συμβεί με έναν δικό του τρόπο. Δεν υπάρχει σωστό και λάθος και σίγουρα δεν υπάρχει επιστημονικά μια πολύ συγκεκριμένη χρονική περίοδος μέσα στην οποία το τραύμα επουλώνεται. Μάλιστα, κάποιες φορές το τραύμα δεν επουλώνεται ποτέ και υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να δημιουργηθεί διαταραχή μετατραυματικού στρες, η οποία πυροδοτείται ακόμα και από μια ανάμνηση.

Το άτομο μπορεί να αναβιώσει αυτό που έχει περάσει, να βλέπει εφιάλτες, να έχει φλάσμπακ, κρίσεις πανικού, συμπτώματα έντονου άγχους, ευερεθιστότητα και πολλά ψυχοσωματικά. Επίσης, τα άτομα που έχουν κακοποιηθεί, συχνά δυσκολεύονται να εμπιστευτούν και να αφήσουν άλλους να τους πλησιάσουν συναισθηματικά, ερωτικά και σεξουαλικά.

Μου λες ότι σε θέλει πολύ και δυσκολεύεται να το δείξει μέσα από τη σεξουαλική ολοκλήρωση. Είναι πολύ σύνηθες μέσα στο μυαλό του κακοποιημένου ατόμου να υπάρχουν συστολές και να δυσκολεύεται να αφεθεί. Δεν γνωρίζω τον βαθμό της κακοποίησής του, ούτε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έχει γίνει αυτό. Επίσης, δεν γνωρίζω αν συνέβη μία φορά ή αν ήταν κάτι που μπορεί να του έχει δημιουργήσει παρατεταμένο στρες από τη συχνότητα. Αυτό το παιδί σίγουρα θα πρέπει να αναζητήσει τη βοήθεια ενός ειδικού για να δουλέψει όλο αυτό που του έχει συμβεί και να αξιολογήσει πώς θα μπορέσει να το επικοινωνήσει σε σένα. Κάποιοι θέλουν να μοιράζονται αυτό που τους έχει συμβεί και κάποιοι δεν θέλουν να μιλάνε καθόλου. Και πάλι δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Η δική σου αντιμετώπιση θα πρέπει να είναι γεμάτη ενσυναίσθηση, γνωστοποιώντας του πως δεν υπάρχει καμία πίεση χρόνου και ότι θα είσαι δίπλα του αν θέλει να σου μιλήσει. Πρέπει να τον κάνεις να αισθάνεται ότι όλο αυτό δεν είναι άβολο, αλλά είναι πολύ φυσιολογικό να θέλει να πάρει τον χρόνο του και όταν αισθανθεί έτοιμος, και μόνο τότε, να προχωρήσετε. Ακόμα και ένα βήμα μπορεί να είναι αρκετό κάθε φορά, χωρίς να χρειάζεται να έρθει ολοκλήρωση. Μπορείς να του πεις πως οτιδήποτε κάνει και αισθάνεται περίεργα, να σ’ το λέει. Μπορεί να είναι μια λέξη, μια έκφραση, μια κίνηση, ένα χάδι. Οτιδήποτε.

Αντιλαμβάνομαι ότι και για σένα δεν είναι εύκολο να προσέχεις την κάθε σου κίνηση και να αναμένεις πότε θα είναι έτοιμος να προχωρήσετε. Επιπλέον, η επιθυμία σου για εκείνον, αλλά και η περιέργειά σου για το τι έχει συμβεί ή πώς θα είναι η ερωτική σας ζωή μετά από μια τέτοια κακοποίηση μπορεί να σε φέρνει σε μια στάση ανησυχίας και προβληματισμού. Δεν μπορώ να σου εγγυηθώ ότι αν περιμένεις, το επόμενο βήμα θα έρθει σύντομα, ούτε το πώς θα νιώθεις κατά τη διάρκεια, ούτε φυσικά το αν ταιριάζετε σε αυτό το κομμάτι. Υπάρχουν πολλά ανεξερεύνητα στοιχεία σε αυτή τη σχέση και σίγουρα δεν είσαι υποχρεωμένη να είσαι δίπλα του σε όλο αυτό. Στις σχέσεις μας εννοείται ότι πρέπει να δείχνουμε κατανόηση, αλλά πρέπει να περνάμε και όμορφα. Ένας μήνας είναι μικρό χρονικό διάστημα και ίσως νιώθεις πολύ έντονα συναισθήματα, όμως εξαρτάται από εσένα, και μόνο από σένα, πόσο θέλεις να επενδύσεις. Έχεις κάθε δικαίωμα να αποχωρήσεις χωρίς να νιώθεις τύψεις, όπως έχεις και κάθε δικαίωμα να προσπαθήσεις να δεις αν όλο αυτό μπορεί να λειτουργήσει σε ένα πλαίσιο εμπιστοσύνης. Πάντα η καλύτερη τακτική είναι το να επικοινωνούν τα δύο άτομα τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους με ειλικρίνεια.

Ίσως για σένα είναι πιο εύκολο να πεις αυτό που σκέφτεσαι και θα σου πρότεινα να κάνεις εσύ την αρχή. Δώσε το παράδειγμα λέγοντας αυτό ακριβώς που αισθάνεσαι για να μπορέσει και εκείνος να ανοιχτεί. Ήδη έχει κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα με το να σου πει ότι έχει κακοποιηθεί. Ας μην ξεχνάμε πως η σεξουαλική κακοποίηση, ειδικά από έναν άνθρωπο του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος, είναι ίσως από τις πιο τραυματικές μορφές κακοποίησης. Χάνουμε την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους. Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να πάρει από αυτή τη σχέση, όσο κι αν κρατήσει, είναι ότι υπάρχουν άνθρωποι με αλήθεια τους οποίους μπορούμε να εμπιστευόμαστε, να μοιραζόμαστε αυτά που μας έχουν συμβεί και μαζί να αποφασίζουμε πώς θέλουμε να προχωρήσουμε, χωρίς τύψεις και χωρίς «πρέπει».

Τα πράγματα είναι πιο απλά όταν είμαστε ο εαυτός μας. Δικαιούστε και οι δύο να πείτε αυτό που σκέφτεστε και από κοινού να επιλέξετε τα επόμενα βήματά σας.