Κι όμως το έχουμε στην Ελλάδα και το ξέρουν ελάχιστοι: Εκεί βρίσκεται σήμερα το Ακάνθινο Στεφάνι του Χριστού

Περίπου 2000 χρόνια μετά τα γεγονότα της Σταύρωσης του Ιησού, το Ακάνθινο Στεφάνι, το Τίμιο Ξύλο και η Χλαμύδα εξακολουθούν να διατηρούνται προκειμένου να μας υπενθυμίζουν το Γολγοθά, τον πόνο, την αδικία, και, συνεπώς, την Ανάσταση, την ελπίδα και τη δύναμη.

Αυτά τα αντικείμενα αποτελούν μέρος των Άχραντων Παθών του Κυρίου. Μέρη του ακάνθινου στεφάνου, κομμάτια του Τιμίου Ξύλου και του Σπόγγου, καθώς και κομμάτια της Χλαμύδας από το φρικτό πάθος του Ιησού Χριστού.

Αυτά τα αντικείμενα βρίσκονται στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας, αποτελώντας παράλληλα θησαυρό και καύχημα της μονής. Η προσφορά των Θωμά και Δημήτριου Παλαιολόγων στον κτήτορα της μονής, Όσιο Λεόντιο, αποτελεί μια εκδήλωση γενναιοδωρίας και ευγνωμοσύνης.

Ο Ηγούμενος της Μονής, Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής, οδηγεί ευγενικά τους επισκέπτες στην ιερή μονή, με λεπτομερή αφήγηση της ιστορίας της και αναφορά σε θαύματα που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια της προσκύνησης των Άχραντων Παθών.

Το Ακάνθινο Στεφάνι έχει καταστεί σύμβολο στην Ορθόδοξη Εικονογραφία, αντιπροσωπεύοντας την πίστη και την αφοσίωση των πιστών.

Σύμφωνα με την παράδοση, το Ακάνθινο Στεφάνι βρέθηκε στο λόφο του Γολγοθά, συνοδευόμενο από τα καρφιά της Σταύρωσης και τον Τίμιο Σταυρό, αναδεικνύοντας την ιερή σημασία αυτών των αντικειμένων.

Σήμερα, οι ευλαβείς έχουν τη δυνατότητα να προσκυνήσουν μέρος του Ακάνθινου Στεφάνου στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Αιγιαλείας.

Η ιστορία της ξεχωριστής Μονής

Η ιστορία της Μονής ξεκινά με τον Όσιο Λεόντιο, ο οποίος υπήρξε ο ίδρυτής της. Ο Όσιος Λεόντιος γεννήθηκε στη Μονεμβασία της Πελοποννήσου, από τον Ανδρέα και την Θεοδώρα.

Ο πατέρας του είχε υψηλή κοινωνική και οικονομική θέση. Ο βασιλιάς Ανδρόνικος Β’, της οικογένειας Παλαιολόγων, του ανέθεσε σημαντικά καθήκοντα αναφορικά με την κεντρική διοίκηση του Μοριά.

Ο Λέων, όπως ήταν το όνομά του, απολάμβανε εκλεπτυσμένης φροντίδας από τους γονείς του και απέκτησε πολυσύνθετη εκπαίδευση στην Κωνσταντινούπολη, εστιάζοντας στις ξένες γλώσσες, τη φιλοσοφία και τη θεολογία. Μετά τον θάνατο της μητέρας του, επέλεξε τη μοναχική ζωή.

Ο Λεόντιος έφυγε από τη ζωή με ηρεμία, και η φήμη της αρετής του διατήρησε τη λάμψη της ακόμη και μετά τον θάνατό του. Οι αδελφοί Παλαιολόγοι, Θωμάς και Δημήτριος, επέλεξαν να τιμήσουν τη μνήμη του Οσίου κατασκευάζοντας μια μονή στον τόπο όπου ακολούθησε την ασκητική ζωή του, αφιερωμένη στον αρχάγγελο Μιχαήλ.

Η ευγνωμοσύνη των Παλαιολόγων για την αγιότητα του Λεοντίου ήταν τόσο μεγάλη που πρόσφεραν στη μονή τα Άχραντα Πάθη του Χριστού, τα οποία συντηρούνται ακέραια μέχρι σήμερα.

Σε μια υστεροβυζαντινή κασέλα και σε λείαν πετρόκολλη κατασκευή από τον ιερό τάφο, διαφυλάσσονται μεγάλα αξιοσέβαστα κομμάτια Τίμιου Ξύλου, Ακάνθινου Στεφάνου, Χλαμύδας και Σπόγγου.

Οι πιστοί της περιοχής τιμούν με μεγάλη ευλάβεια αυτόν τον μεγάλο θησαυρό της πίστης, καθώς όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες όπως επιδημίες, ξηρασίες ή άλλα προβλήματα, ζητούν τη μεταφορά των «Αγίων Παθών» στο χωριό τους, με τα αποτελέσματα να είναι άμεσα θετικά. Τα θαύματα που συμβαίνουν σε ασθενείς ακόμα και ενώπιον των προσκυνητών είναι αρκετά.

Η αρχική Μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ καταστράφηκε δύο φορές από τους Τούρκους, το 1500 και το 1620. Μετά τη δεύτερη καταστροφή αυτή, κτίστηκε η μονή στη σημερινή της τοποθεσία, κοντά στον Σελινούντα, εις μνήμην των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, και έγινε γνωστή ως Μονή των Ταξιαρχών. Καταστράφηκε ξανά το 1772 από τους Ορλωφικούς.

Σε διάστημα τριών ετών, δηλαδή από το 1775, κτίστηκε η σημερινή μορφή της Μονής. Από το σχέδιο του B.G. Barsky, γνωρίζουμε την προηγούμενη μορφή της. Το καθολικό είναι σε σχήμα σταυρού, τετρακίον, με καμαρωτή οροφή και οκταγωνική κύρωση, ενώ διακοσμείται με αγιογραφίες των Δ.Κ.Φάνελλη, Α. Μανέλη και Ι. Οικονόμου.

Στην Ιερά Μονή, εκτός από τα Άχραντα Πάθη, υπάρχει επίσης η Κάρα του Οσίου Λεοντίου, Χρυσοκέντητα Άμφια και Καλύμματα, μια εξαιρετική επιτραχήλια στολή του μαρτυρικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε’, το Ωμοφόριο και επιμάνικα Νεοφύτου, το ωμοφόριο Μεθόδιου Μητροπολίτη Αγκύρας, επιμάνικα Παλαιών Πατέρων, επιτάφιος του κεντήτη Αρσενίου, επιτάφιος της κεντήτριας Δέσποινας του 1685, συλλογή σταυρών και ευαγγελίων, καθώς και πολλά άλλα.

Τα Άχραντα Πάθη του Χριστού μεταφέρονται περιοδικά σε διάφορες εκκλησίες σε όλη την Ελλάδα, προκειμένου οι πιστοί από όλη τη χώρα να έχουν τη δυνατότητα να προσκυνήσουν και να αποκτήσουν δύναμη για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της εποχής.

Ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής, Αρχιμανδρίτης Καλλίνικος Πουλής, ανέφερε στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» ότι σημειώνονται θαύματα κατά την προσκύνηση των Αχράντων Παθών, τα οποία ο ίδιος έχει διαπιστώσει και τα οποία ενδυναμώνουν την πίστη μας.

Επίσης αναφέρθηκε στα πλούσια απομεινάρια των Αγίων που βρίσκονται στην ιδιοκτησία της μονής και παρουσιάζονται για προσκύνηση από τους ευλαβείς προσκυνητές.

Η σιαγόνα του Αποστόλου Παύλου, το μάτι του Αγίου Παντελεήμονα, μέρη της Κάρας της Αγίας Κυριακής, και του Οσίου Στεφάνου του Νέου είναι μερικά από τα αντικείμενα που παρουσιάζονται για προσκύνηση. Επιπλέον, ανάμεσα στα αντικείμενα υπάρχουν και τα εξαιρετικά χρυσοκέντητα πετραχήλια της κεντήστριας Κοκώνας.

Τον τελευταίο καιρό, τα Άχραντα Πάθη επισκέφθηκαν τρεις Μητροπόλεις σε όλη την Ελλάδα, όπου χιλιάδες πιστοί χριστιανοί τα προσκύνησαν.