Δεν αποχωρίζεται τις κουβέρτες του: Κωφός σκύλος καταφυγίου περιμένει για ένα σπίτι

“Δεδομένου ότι δεν έχει την ακοή του, φαίνεται ότι το να είναι τυλιγμένος στις κουβέρτες του (που το κάνει ο ίδιος) είναι ανακουφιστικό γι’ αυτόν”

Η ιστορία του Valcor

Το πρώτο πράγμα που παρατηρούν οι άνθρωποι για τον Valcor όταν περνούν από το καταφύγιό του είναι πόσες κουβέρτες έχει στοιβαγμένες μέσα ο νεαρός σκύλος. Πλησιάστε πιο κοντά στο 3χρονο μίγμα πιτ μπουλ και θα δείτε τα φωτεινά μπλε μάτια του και την προθυμία του να δώσει φιλιά.

Γεννημένος κουφός, ο Βαλκόρ έχει βρει παρηγοριά σε όλα τα μαλακά και χνουδωτά πράγματα. Και οι κουβέρτες του έχουν γίνει ακόμα πιο σημαντικές από τότε που παραδόθηκε στο καταφύγιο Animal Friends of the Valleys (AFV) στο Wildomar της Καλιφόρνια, το Σαββατοκύριακο των Ευχαριστιών τον περασμένο μήνα.

Όταν ο Valcor παραδόθηκε στο καταφύγιο, ο προηγούμενος ιδιοκτήτης του ενημέρωσε το προσωπικό ότι ο σκύλος “χρειάζεται κουβέρτες κοντά του ανά πάσα στιγμή για να μπορεί να τις πιπιλάει”. Και, βέβαια, μόλις δόθηκε στον Valcor μια κουβέρτα, δεν χρειάστηκε ιδιαίτερη βοήθεια για να βολευτεί.

“Από τη στιγμή που δεν έχει την ακοή του, φαίνεται ότι το να τον τυλίγουν οι κουβέρτες του (κάτι που κάνει ο ίδιος) είναι ανακουφιστικό γι’ αυτόν”, δήλωσε στο The Dodo η Katie Menges, υπεύθυνη ενημέρωσης της AFV. “Κουλουριάζεται στις κουβέρτες του και κοιμάται σαν μωρό μέχρι κάποιος να τον αγγίξει ή να αποφασίσει ότι θέλει λίγο χρόνο για παιχνίδι”.

Ο Valcor παραδόθηκε στο καταφύγιο αφού η οικογένειά του απέκτησε μωρό. Οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες του ισχυρίστηκαν ότι έπρεπε να τον αφήσουν πίσω επειδή είχε γίνει προστατευτικός με το μικρότερο αδελφάκι του, σημείωσε ο Menges, και είχε θέματα επικράτειας με τον άλλο τους σκύλο. Οι υπάλληλοι ήταν αρχικά επιφυλακτικοί με αυτές τις προστατευτικές τάσεις, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησαν ότι ο κουφός σκύλος τα πήγαινε καλά τόσο με τα παιδιά όσο και με τα σκυλιά.

“Όταν φέραμε διαφορετικά σκυλιά για να αλληλεπιδράσει μαζί τους για ένα “τεστ σκύλου”, τα πήγε πολύ καλά”, δήλωσε ο Menges. “Κάνει κάποιους περίεργους θορύβους που τα άλλα σκυλιά δεν καταλαβαίνουν πραγματικά, αλλά αυτό είναι επίσης πολύ συνηθισμένο για τα κωφά κατοικίδια”.

Αλλά η αγαπημένη στιγμή της εβδομάδας για τον Valcor είναι όταν δέχεται μια πολύ ιδιαίτερη επίσκεψη από μια ομάδα μαθητών δημοτικού σχολείου, οι οποίοι εξασκούν τις δεξιότητες ανάγνωσης με τα κατοικίδια του καταφυγίου. Η αλλαγή είναι εμφανής στη συμπεριφορά του σκύλου μόλις φτάσουν τα παιδιά. Σύμφωνα με τον Menges, “φωτίζεται εντελώς όταν είναι κοντά του παιδιά και λατρεύει να τους δίνει φιλιά”.

Οι υπάλληλοι ελπίζουν ότι το ανθεκτικό κουτάβι θα βρει σύντομα ένα δικό του αγαπημένο σπίτι – κατά προτίμηση με παιδιά που είναι πρόθυμα να συνεργαστούν με τον σκύλο για την οικοδόμηση αμοιβαίας κατανόησης. “Φαίνεται να καταλαβαίνει τις κινήσεις του χεριού για το “κάτσε” και το “έλα εδώ””, δήλωσε ο Menges. “Έτσι, μια οικογένεια που είναι έτοιμη να μάθει τη νοηματική γλώσσα και έναν τρόπο επικοινωνίας με αυτό το γλυκό αγόρι που δεν ακούει, θα ήταν τέλεια!”

Το πιο σημαντικό είναι ότι ο Βαλκόρ χρειάζεται μια οικογένεια που θα τον κρατήσει σε κουβέρτες για το υπόλοιπο της ζωής του.