Σούσουρο στο ΝΟΧ, ένα μαγαζί… ανάστα :Αντί να κοιτάνε την Μαρινέλλα στην πίστα, κοιτούσαν από κάτω την Μπάρκα
Η Δανάη Μπάρκα πραγματοποίησε μια λαμπερή έξοδο για να διασκεδάσει στο νυχτερινό κέντρο όπου εμφανίζεται η Μαρινέλλα. Ο φωτογραφικός φακός κατέγραψε τη γνωστή παρουσιάστρια πριν από λίγες μέρες να απολαμβάνει το show της ανεπανάληπτης τραγουδίστριας στο NOX.
Λαμπερή Έξοδος της Δανάης Μπάρκα
Για τη βραδινή της έξοδο, η Δανάη Μπάρκα επέλεξε ένα μοναδικό σατέν φόρεμα σε καφέ αποχρώσεις, το οποίο αγκάλιαζε τις καμπύλες της. Όπως πάντα, η γνωστή παρουσιάστρια της εκπομπής “Πάμε Δανάη” εντυπωσίασε με την εμφάνισή της. Η Δανάη Μπάρκα απόλαυσε κάθε στιγμή της βραδιάς και, στο τέλος, φωτογραφήθηκε με τη σπουδαία τραγουδίστρια.
Ακολουθούν οι Φωτογραφίες:
Bαρύ πένθος για τη Δανάη Μπάρκα: Ανακοίνωσε την μεγάλη απώλεια “Γίνομαι η πιο αδύναμη ύπαρξη”
Η εβδομάδα έκλεισε με έναν ιδιαίτερα δυσάρεστο τρόπο για τη Δανάη Μπάρκα, καθώς έχασε ένα αγαπημένο της πρόσωπο. Η γνωστή παρουσιάστρια, μέσα από τη συγκινητική της ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα την Παρασκευή 10 Μαΐου, μοιράστηκε τη θλίψη της με τους ακόλουθούς της, κρατώντας όμως την ταυτότητα του αποθανόντος εμπιστευτική.
Αναλυτικά η ανάρτηση της Δανάης Μπάρκα:
«Κάποια ταξίδια γίνονται για πολύ δυσάρεστους λόγους. Ένας απ’ αυτούς είναι ο αποχαιρετισμός. Όταν δηλαδή φτάνει η ώρα που πρέπει να δεχτείς πως κάποιους ανθρώπους δεν θα τους ξανά συναντήσεις, δεν θα τους ξανά αγκαλιάσεις, δεν θα ξανά ακούσεις τη φωνή τους.
Ένα από αυτά τα ταξίδια ήταν το σημερινό. Ποτέ δεν τα πήγαινα ή δεν θα τα πάω καλά με το «φευγιό» των γύρω μου. Είτε είναι πιο κοντινοί είτε πιο μακρινοί. Ο θάνατος είναι κάτι που με συνταράσσει και προσπαθώ με διάφορους τρόπους να το ξορκίσω. Όταν αντιλαμβάνομαι πως δεν έχω την ευκαιρία να δω κάποιον που έχω συνδυάσει με συγκεκριμένες φάσεις της ζωής μου ή ότι δεν θα ρωτάω πια «τι κάνει?», εκεί γίνομαι η πιο αδύναμη ύπαρξη που ξέρω. Μπορεί να μην έχει η κάθε περίπτωση την ίδια διάρκεια αλλά τις πρώτες ώρες συμβαίνει πάντα το ίδιο. Φόβος, στεναχώρια και απορία.
Δεν θα μείνω στο ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος σήμερα ή ποσό κοντά ήμασταν ή πώς τον γνώρισα …αυτό που σκέφτομαι γυρνώντας είναι η σημαντικότητα του «εμείς». Η σημαντικότητα του δεσίματος που δημιουργείται με τις μικρές οικογένειες που αποκτούμε στην ζωή μας και που στο τέλος όλα ξεπερνιούνται πιο εύκολα όταν είμαστε κοντά ο ένας με τον άλλον.
Οι σχέσεις αλλάζουν μορφή περνώντας τα χρόνια, ίσως τοποθετούνται διαφορετικά μέσα μας οι καταστάσεις αλλά όταν υπάρχει αληθινή αγάπη και στήριξη όλα μα όλα είναι πιο ομαλά. Η αγκαλιά είναι γιατρικό. Πάντα το συνειδητοποιώ στα μεγάλα γεγονότα που μου συμβαίνουν ή καλούμαι να αντιμετωπίσω.
Στους χαμούς, στα δύσκολα, στις αποφάσεις και στις χαρές. Παντού η αγκαλιά. Ακόμα κι από αγνώστους αν το σκεφτείς, όταν είναι αγνή κι αληθινή η αγκαλιά μόνο χαμόγελο σου αφήνει. Μόνο γαλήνη. Να αγκαλιάζετε και να αγκαλιάζεστε. Ένας κόσμος με περισσότερες αγκαλιές (θα) είναι πιο υποφερτός. Καλό ταξίδι σπάνιε Σ. μας. Όλες οι φωτογραφίες που έχω μαζί σου είναι μόνο με ένα πλατύ χαμόγελο κι αυτό θα μείνει και θα το λέω πάντα. Η θέα αυτή δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια.»
Πηγή