“Είμαστε μόλις 6 μήνες παντρεμένοι & έχουμε να το κάνουμε από τη νύχτα του γάμου. Είμαι στα όριά μου, τι να κάνω;”

Η ιστορία που ακολουθεί αποτελεί μια ειλικρινή εξομολόγηση μιας νεαρής γυναίκας που βιώνει την απογοήτευση και την ανησυχία μέσα στο γάμο της. Ένα γάμο που ξεκίνησε με όνειρα και ελπίδες, αλλά γρήγορα βρέθηκε αντιμέτωπη με μια ακατανόητη πραγματικότητα.

Από τη νύχτα του γάμου της, όταν και ενώθηκαν σωματικά για πρώτη και τελευταία φορά, ο σύζυγός της αποφεύγει οποιαδήποτε ερωτική επαφή!

Καθώς οι μήνες περνούν, η ανησυχία και η αβεβαιότητα μεγαλώνουν, αφήνοντάς την να αναρωτιέται για τα αληθινά συναισθήματα του συντρόφου της και τη μελλοντική πορεία της σχέσης τους. Διαβάστε παρακάτω την προσωπική της εξομολόγηση.

Η Εξομολόγηση της:

“Είμαι 32 χρονών και με το σύζυγό μου είμαστε παντρεμένοι μόλις έξι μήνες. Γνωριστήκαμε πριν από τέσσερα χρόνια στον εργασιακό μας χώρο. Εξωτερικά μοιάζουμε σαν το τέλειο ζευγάρι: είμαστε και οι δύο νέοι, όμορφοι, έχουμε χιούμορ, καλή δουλειά, αλλά καμία σχέση το φαίνεσθαι με το είναι.

Έξι μόνο μήνες είμαστε παντρεμένοι και ο άντρας μου αποφεύγει να κάνει σεξ μαζί μου λες και του ζητάω να κάνει καταναγκαστικά έργα. Η σεξουαλική μας ζωή δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα εκρηκτική ή παθιασμένη, αλλά καμία σχέση με το τωρινό. Στο παρελθόν μπορεί να περνούσαν και 2 και 3 μήνες χωρίς να κάνουμε σεξ, αλλά δεν έδινα σημασία. Λίγο η δουλειά, λίγο η καθημερινότητα δεν μπορούσαμε να έχουμε συνέχεια το μυαλό μας εκεί.

Τώρα στους έξι μήνες το έχουμε κάνει μόνο 1 φορά, συγκεκριμένα τη νύχτα του γάμου μας. Τον αγάπησα πραγματικά και τον βρήκα γοητευτικό κάτι που εξακολουθώ να κάνω, αλλά με τον τρόπο του νιώθω ότι με απορρίπτει. Δεν υπάρχει πια οικειότητα μεταξύ μας. Έχει σταματήσει ακόμα και να βρίσκει δικαιολογίες. Παλιά έλεγε τουλάχιστον είμαι κουρασμένος, είμαι αγχωμένος, πρέπει να σηκωθώ νωρίς. Πλέον δεν προσπαθεί καν.

Στην ηλικία που είμαι θα ήθελα να κάνω ένα παιδάκι, αλλά αν δεν κάνουμε σεξ δεν υπάρχει λόγος να κάνω όνειρα. Κάθε φορά που του το αναφέρω και του ζητάω να ασχοληθεί λίγο και με εμένα θυμώνει και στο τέλος καταλήγουμε ή να τσακωθούμε ή υποχωρώ για να μην τσακωθούμε.

Μου περνούν πολλές σκέψεις από το μυαλό: Μήπως είναι gay; Μήπως δεν με αγαπά πια; Μήπως υπάρχει άλλη;

Τι να κάνω; Δεν έχω πει τίποτα σε κανέναν. Δεν θέλω να ανακατέψω την οικογένειά μου σε όλο αυτό. Είναι πολύ λεπτό το θέμα και δεν ξέρω πως θα αντιδρούσαν αν μάθαιναν κάτι τόσο προσωπικό. Δεν θέλω να τους ξεφύγει τίποτα και να νομίζει ο άντρας μου ότι κουτσομπολεύω τα προσωπικά μας σε τρίτους, αλλά και πάλι έχω φτάσει στα όρια μου…

Άλκηστη”

Έμεινα έγκυος από τον πατέρα του πρώην άντρα μου και δεν ξέρω τί να κάνω… – Η αληθινή ιστορία της Έλλης

Η ιστορία της Έλλης: Απέκτησα παιδί με τον πατέρα του πρώην άντρα μου και δεν ξέρω τί να κάνω

“Είμαι η Έλλη, 27 χρονών με ένα κοριτσάκι και ένα νεογέννητο αγοράκι. Οι γονείς μου σκοτώθηκαν σε ατύχημα όταν ήμουν μικρή και με μεγάλωσε η αδερφή της μάνας μου που δεν ζει πια. Από τα 20 ζούσα μόνη και αν και σε κλειστή κοινωνία γιατί έμενα σε χωριό, ποτέ δεν έδωσα το παραμικρό δικαίωμα σε κανέναν.

Όμως η έλλειψη οικογένειας με ενοχλούσε από μικρή. Δεν είχα ποτέ τους γονείς μου δίπλα μου να συμβουλευτώ και η θεία μου, που με μεγάλωσε ως τα 20 μου χρόνια ήταν μεγάλη και δεν καταλάβαινε. Σπούδαζα αισθητική και τα απογεύματα δούλευα σε μια καφετέρια να πληρώνω τη σχολή μου και να βγάζω τα έξοδά μου. Εκεί γνώρισα τον γιο του αφεντικού μου και κάναμε σχέση. Δεν τον ερωτεύτηκα ποτέ αλλά τον αγάπησα σαν άνθρωπο και είδα σε αυτόν το στήριγμα που δεν ειχα. Εκείνος τρελός και παλαβός μαζί μου, έχουμε και 10 χρόνια διαφορά ηλικίας που μου έδινε μια παραπάνω σιγουριά και έτσι στα 22 μου και μετά από ούτε ένα χρόνο σχέσης, δέχτηκα την πρόταση γάμου που μου έκανε. Σχεδόν αμέσως, κάναμε και την κόρη μας.

Τα πράγματα από τον πρώτο χρόνο γάμου δεν πήγαιναν καλά. Η μάνα του ανακατευόταν στα πάντα και εκείνος αμέτοχος. Από την εγκυμοσύνη μου ακόμα, είχα καταλάβει ότι με απατούσε. Πίστευα ότι ήταν φάση και θα πέρναγε αλλά με τη γέννηση της κόρης τα πράγματα χειροτέρεψαν. Ζήτησα διαζύγιο όταν το παιδί ήταν 2 ετών και το δέχτηκε αμέσως, είχε αφήσει βλέπετε έγκυο μια άλλη κοπέλα και βιαζόταν να με αδειάσει από τη ζωή του. Με το παιδί μας δεν ασχολήθηκε ποτέ, χωρίσαμε και ήταν σαν να χώρισε και από εκείνο. Ο πεθερός μου πάντα υποστηρικτικός, άνοιγε καινούριο μαγαζί στην Αθήνα και μου πρότεινε να κατέβω με τη μικρή και να αναλάβω τη διεύθυνση της καφετέριας οπότε να είχα και χρήματα και ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον. Δεν το πολυ-σκέφτηκα τα μάζεψα και έφυγα.

Το πρώτο εξάμηνο πήγε καλά και είχαμε μπει και εγώ και το παιδί σε μια σειρά. Ένα βράδυ ο πεθερός μου είχε πιει πολύ δεν ήταν καλά. Κλείσαμε το μαγαζί και μείναμε οι δυο μας. Μου εκμυστηρεύτηκε μέσα στο μεθύσι του ότι ο πρώην άντρας μου, δεν ήταν δικό του παιδί και το ήξερε αλλά δεν μιλούσε. Το ένα έφερε το άλλο και κάναμε έρωτα. Τον ερωτεύτηκα τρελά και τρεις μήνες μετά έμεινα έγκυος στον γιο μας τον οποίο γέννησα τον Νοέμβριο. Συζούμε κανονικά από τότε αλλά μπροστά στην κόρη μου δεν φιλιόμαστε γιατί τον γνωρίζει για παππού της, άσχετα που βιολογικά δεν είναι.

Εδώ και λίγο καιρό, του ζητάω να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, να χωρίσει και να μην κρυβόμαστε και όλο το αναβάλλει. Τον αγαπώ πολύ και αυτός εμένα, περνάμε πολύ όμορφα αλλά έχει αρχίσει και με κουράζει το κρυφτό. Θέλω να ζήσουμε την αγάπη μας ελεύθερα και γιατί όχι, να παντρευτούμε. Μέχρι που σκέφτηκα να μιλήσω στην πεθερά μου και στον πρώην άντρα μου, αλλά διστάζω.

Τί να κάνω;

Έλλη”