Άγιος Μηνάς: Το παληκάρι που έγινε στρατιωτικός, το θαύμα, ο θάνατος και γιατί είναι ο προστάτης των γεωργών και των ανύπαντρων γυναικών

Ο Αγιος Μηνάς είναι ο προστάτης Άγιος (πολιούχος) του Ηρακλείου Κρήτης και η μνήμη του γιορτάζεται στις 11 Νοεμβρίου από την Εκκλησία μας, ενώ θεωρείται προστάτης των γεωργών και των κτηνοτρόφων. Ωστόσο, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας θεωρείται και προστάτης των ανύπανδρων γυναικών.

Σήμερα, 11 Νοεμβρίου, σύμφωνα με το εορτολόγιο, γιορτάζουν οι: Μηνάς, Βικέντιος, Βικέντης, Βικεντία, Βικτωρία, Βικτορία, Βιτωρία, Βίκτωρ, Βίκτωρας, Βίκτορας, Δράκων, Δράκοντας, Δράκος, Δρακούλης και Δρακούλα.

Ποιος ήταν ο Άγιος Μηνάς – Ο βίος και τα θαύματά του

Ο Άγιος Μηνάς γεννήθηκε στην Αίγυπτο στα μέσα περίπου του 3ου αιώνα μ.Χ. από γονείς ειδωλολάτρες. Ωστόσο, το ειδωλολατρικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωνε, δεν κατάφερε να σκληρύνει την καρδιά του η οποία, όταν ήλθε η στιγμή, σκίρτησε ακούγοντας τη φωνή του «ἐτάζοντος καρδίας καὶ νεφρούς» (Ψαλμοί 7,10) Θεού και έτσι ο, έφηβος ακόμη, Μηνάς έγινε χριστιανός.

Μεγαλώνοντας, επέλεξε να σταδιοδρομήσει στον Ρωμαϊκό στρατό, στο ιππικό τάγμα των Ρουταλικών, υπό τη διοίκηση του Αργυρίσκου. Η έδρα της μονάδας του ήταν στο Κοτυάειον (σημερινή Κιουτάχεια) της Μικράς Ασίας. Εκεί ο Μηνάς διακρίθηκε και για τη φρόνησή του, αλλά και για το ανδρείο του φρόνημα και γι’ αυτό έχαιρε εκτιμήσεως στον κύκλο των στρατιωτικών.

Τα πιο γνωστά θαύματά του είναι:

Η Ανάσταση του προσκυνητή. Ο Άγιος Μηνάς ανάστησε έναν προσκυνητή, ο οποίος δολοφονήθηκε από έναν άπληστο ξενοδόχο, που ήθελε να του κλέψει τα χρήματα.

Η σωτηρία του υπηρέτη. Ο Άγιος Μηνάς, μαζί με τον Άγιο Βίκτωρα και τον Άγιο Βικέντιο έσωσαν από βέβαιο πνιγμό έναν υπηρέτη, ο οποίος έπεσε στη θάλασσα, για να σώσει έναν ασημένιο δίσκο, ο οποίος προορίζοντας από ένα πλούσιο χριστιανό για τον Άγιο Μηνά.

Το θαύμα στο Ηράκλειο της Κρήτης (1826 μ.Χ.). Το 1821 μ.Χ., μετά την έκρηξη της μεγάλης Ελληνικής Επανάστασης εναντίον των Τούρκων, οι κατακτητές προχώρησαν σε σφαγές χιλιάδων αμάχων σε πολλές περιοχές. Πέντε χρόνια αργότερα, το 1826 μ.Χ., οι Τούρκοι του Ηρακλείου σχεδίαζαν να προβούν σε σφαγή των Χριστιανών, και πάλι στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά, στις 18 Απριλίου, ημέρα του Πάσχα, την ώρα της Αναστάσιμης Θείας Λειτουργίας για να πιάσουν τους Χριστιανούς απροετοίμαστους. Ξαφνικά, εμφανίστηκε ένας ασπρομάλλης ηλικιωμένος ιππέας που έτρεχε γύρω από το ναό κραδαίνοντας το ξίφος του και κυνηγώντας τους επίδοξους σφαγείς, οι οποίοι τράπηκαν πανικόβλητοι σε φυγή. Ήταν ο Άγιος Μηνάς.

Το θαύμα στο Ελ Αλαμέιν (1942 μ.Χ.). Το 1942 μ.Χ., κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι υπό τον Ρόμμελ δυνάμεις του Άξονα στην Αφρική είχαν καταφέρει να φτάσουν στη Διώρυγα του Σουέζ. Στην περιοχή του Ελ Αλαμέιν, όπου βρισκόταν τα ερείπια ναού του Αγίου Μηνά και ίσως και ο τάφος του, οι αντίπαλες δυνάμεις προετοιμάζονταν για την τελική σύγκρουση. Μεταξύ των συμμαχικών στρατευμάτων βρισκόταν και ελληνική στρατιωτική δύναμη, η οποία πήρε μέρος στη μάχη. Ένα από τα βράδια εκείνα, πολλοί στρατιώτες είδαν τον Άγιο Μηνά να βγαίνει από τα ερείπια του ναού του οδηγώντας ένα καραβάνι με καμήλες. Η εμφάνιση αυτή κατατρόμαξε τους Γερμανούς και υπονόμευσε καίρια το ηθικό τους, κάτι που συνέβαλε καθοριστικά στη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων.