Μία 31χρονη γυναίκα είναι η νεότερη νικήτρια της λοταρίας στη Βρετανία, καθώς κέρδισε 2 εκατομμύρια ευρώ σε ηλικία 16 ετών και τα σπατάλησε σε λούσα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να φροντίσει τον ανάπηρο γιο της.
Η ζωή της Callie Rogers δεν ήταν εύκολη μετά τη νίκη της στη λοταρία, αφού ο 6χρονος γιος της, Blake, έχει εγκεφαλική παράλυση και δεν μπορεί να περπατήσει χωρίς βοήθεια, να μιλήσει ή ακόμα και να καταπιεί σωστά, αλλά δεν χάνει το χαμόγελό του.
Το τραύμα που υπέστη κατά τη γέννησή του, το οποίο- σύμφωνα με τη μητέρα του- οδήγησε στην έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλό του, σκότωσε το δίδυμο αδελφό του, ενώ ο Blake θα χρειαστεί ειδική περίθαλψη για το υπόλοιπο της ζωής του.
Όπως υπογράμμισε η 31χρονη «πολλές φορές, δεν με νοιάζουν χρήματα. Δεν μου λείπουν τα ρούχα ή τα ακριβά αυτοκίνητα. Αλλά στεναχωριέμαι που δεν έχω τα χρήματα που είχα για τον Blake. Αν είχα αυτά τα χρήματα, θα του αγόραζα το μεγαλύτερο δωμάτιο για παιδιά με ειδικές ανάγκες που υπήρχε».
Σήμερα, η Callie ζει, μαζί με το γιο της, σε ένα ενοικιαζόμενο σπίτι στο Workington της Cumbria, για το οποίο πληρώνει 400 ευρώ μηνιαίως και εργάζεται ως πωλήτρια σε ένα ηλεκτρονικό κατάστημα, ανησυχώντας για το μεροκάματο, όπως οι περισσότερες μητέρες στον κόσμο.
Η Callie έχει δύο μεγαλύτερα παιδιά, τον Kian και την Debony, 13 και 11 ετών αντίστοιχα, τα οποία δεν ζουν μαζί της, αν και τα βλέπει κάθε εβδομάδα, αλλά με τον πατέρα τους, ο οποίος έχει αναλάβει την επιμέλεια, διότι το 2009, όταν η 31χρονη είχε ακόμη κάποια χρήματα, προσπάθησε να αυτοκτονήσει δύο φορές λόγω της δημοσιότητας που έφερε η νίκη της.
«Δεν νομίζω ότι ένα 16χρονο παιδί θα πρέπει να είναι σε θέση να κερδίσει την λοταρία, γιατί σ’ αυτή την ηλικία δεν είσαι έτοιμος για κάτι τέτοιο και δεν μπορείς να παίζεις τυχερά παιχνίδια πριν τα 18. Αγόραζα σπίτια όταν δεν είχα ιδέα για τις σχετικές ευθύνες. Δεν ήξερα πώς να πληρώσω ένα φόρο», σημειώνει η ίδια.
«Δεν τα έφαγα μέσα σε ένα χρόνο, αλλά πέρασαν πάνω από εννέα χρόνια για να ‘φύγουν’. Ο τελευταίος νικητής έφαγε 9,7 εκατομμύρια μέσα σε πολύ λιγότερο χρονικό διάστημα και είχα έξοδα διαβίωσης εκείνη την εποχή. Θέλω να πω, δεν μπορούσα να δουλέψω εξαιτίας όλης αυτής της προσοχής. Οι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν. Σήμερα δουλεύω σκληρά για να εξασφαλίσω τα απαραίτητα στα παιδιά μου. Μπορεί να μην έχω όλα αυτά τα χρήματα, αλλά είμαι περισσότερο ευτυχισμένη. Οι άνθρωποι δεν το πιστεύουν, αλλά είναι αλήθεια. Ποτέ δεν με ενδιέφεραν τα χρήματα», τονίζει.
Η 31χρονη νικήτρια της λοταρίας έδινε χρήματα σε όποιον της ζητούσε
«Ήταν δικό μου λάθος. Αν κάποιος μου έλεγε ότι χρωστάει 13.000 ευρώ και πως θα αντιμετώπιζε προβλήματα αν δεν τα πλήρωνε, του τα πλήρωνα εγώ. Έδινα 200 από δω, 300 από εκεί, πολλές φορές και περισσότερα. Τα δανεικά, δε, ήταν αμέτρητα. Οι παππούδες μου έκαναν μια πρόσφατη εκκαθάριση των πραγμάτων τους και μου έδωσαν ένα κουτί στο οποίο υπήρχαν παλιά μπλοκ επιταγών. Δεν μπορούσα να πιστέψω τις επιταγές που είχα δώσει τότε σε άσχετους ανθρώπους», εξομολογείται.
Το 2003 γνώρισε τον άνεργο τότε Nicky Lawson, τον πατέρα των 2 μεγαλύτερων παιδιών της, ο οποίος την έμπλεξε στα ναρκωτικά. Την εποχή εκείνη, ήταν εξαρτημένη από την κοκαΐνη και η κατάστασή της ήταν εκτός ελέγχου.
«Παρόλο που πήρα τα παιδιά μου στη Disney και για καταδύσεις στις Μπαχάμες, θα σκεφτόταν κανείς ότι περνούσα καλά. Αλλά μέσα μου, δεν ήμουν ευτυχισμένη. Το πρόβλημα ήταν μέσα μου».
Μέχρι το 2009, η σχέση της με το Nicky τελείωσε. «Υπήρχαν ακόμα κάποια χρήματα. Είχα ακόμα μερικά σπίτια, αλλά έχασα τα παιδιά μου. Δεν ήθελα να ζήσω», αποκαλύπτει.
Λίγο αργότερα, γνώρισε έναν άλλο νικητή της λοταρίας, όμως η σχέση τους δεν κράτησε για πολύ.
Οι περισσότεροι είπαν πως βρήκε την αγάπη σε έναν «υπέροχο άντρα», ο οποίος έτυχε να είναι πολυεκατομμυριούχος. «Δεν ήθελα τα χρήματά του», είπε.
Η ζωή της άλλαξε το 2010, όταν συναντήθηκε με τον πυροσβέστη Paul Penney. «Ήταν διαφορετικός, επειδή δεν τον ένοιαζε που ήμουν πλούσια».
Το 2011, έμεινε έγκυος σε δίδυμα, αλλά ένιωσε κατεστραμμένη όταν έχασε το ένα μωρό, τον Mason, στη γέννα.
Με τον Paul χώρισε και έδωσε τα τελευταία της 30.000 ευρώ στο σπίτι που είχαν αγοράσει από κοινού. «Ήταν τα τελευταία από τα χρήματά μου. Με αυτά ξεχρέωσα την υποθήκη. Τουλάχιστον ξέρω πως μια μέρα το σπίτι θα πάει στα παιδιά μου».
Σήμερα, το μόνο που νοιάζει την Callie είναι τα παιδιά της, στα οποία θέλει να διδάξει την αξία των χρημάτων.
«Θέλω να τους μάθω ότι για να αποκτήσουν χρήματα πρέπει να εργαστούν σκληρά και πως τα λεφτά μπορούν να σου προσφέρουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής, όχι την ευτυχία», καταλήγει.
