Στέλιος Καζαντζίδης: Ο επεισοδιακός χωρισμός με την Γκρέυ, η μέρα που της άφησε το διαζύγιο στο κομοδίνο κι έφυγε με τη Μαρινέλλα
Η ταινία Υπάρχω για τη ζωή του Στέλιου Καζαντζίδη έχει ήδη προκαλέσει εντυπώσεις στο τηλεοπτικό κοινό από τις πρώτες της προβολές. Η ταινία περιλαμβάνει πολλές στιγμές-σταθμούς στην καριέρα του, ενώ γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στους επεισοδιακούς δεσμούς του με δύο τραγουδίστριες, την Καίτη Γκρέυ και τη Μαρινέλλα.
Όταν ο τραγουδιστής χώρισε με την Καίτη Γκρέυ, την καρδιά του κέρδισε η Μαρινέλλα, πράγμα που προκάλεσε αντιδράσεις την εποχή εκείνη και έκανε το ζευγάρι να περιμένει οκτώ χρόνια μέχρι να παντρευτεί. Ωστόσο, ο Στέλιος Καζαντζίδης δεν έμεινε με καμία από τις δύο μέχρι το τέλος, καθώς βρήκε το λιμάνι του στο πρόσωπο της τελευταίας του συζύγου, Βάσως. Οι σχέσεις του βέβαια, με τη Μαρινέλλα παρέμειναν φιλικές μέχρι το τέλος, αφού εκτός από τη σχέση τους, είχαν για χρόνια μια εκπληκτική συνεργασία. Δεν ίσχυε βέβαια, το ίδιο για την Καίτη Γκρέυ.
Η Καίτη Γκρέυ είχε μιλήσει στο Όγδοο για τη γνωριμία, τον έρωτα και τη συνεργασία της με τον Στέλιο Καζαντζίδη, λέγοντας πως ήταν η πρώτη της αγάπη. Είχε πει μάλιστα, πως τον φρόντιζε σαν να ήταν μωρό. Ήμασταν μικρά παιδιά. Ήταν η πρώτη μου αγάπη και ο πρώτος άντρας που με έκανε να νιώσω γυναίκα. Μείναμε μαζί πέντε χρόνια από το 1953 έως το 1958. Τη στοργή που βρήκε σε μένα δεν την είχε βρει από καμία άλλη γυναίκα. Ήμουν δούλα στον άντρα. Ήταν άρρωστος και του έδινα τη σπλήνα για να τη μασήσει και να μου την επιστρέψει. Σαν να είχα ένα μωρό τον Στέλιο, είχε πει.
Αναφερόμενη στις προσωπικές τους δυσκολίες και τον χωρισμό τους, δήλωσε πως η ίδια είχε ήδη παγώσει, όταν επανασυνδέθηκαν, αφού είχε γνωρίσει κάποιον άλλο. Πολλά Σαββατόβραδα δεν ήθελε να πάμε για δουλειά και προτιμούσε να μείνουμε μαζί στο σπίτι. Ήταν η μεγαλύτερη κατάχρηση της ζωής μου. Κάπου δεν ήταν τυχερό. Εκείνος ξεμυαλίστηκε, όχι εγώ. Ξαναγύρισε σε μένα ο Στέλιος μετά από έναν χρόνο. Όμως, εγώ κάπου είχα παγώσει. Έκανα μια προσπάθεια να σμίξω με τον Στέλιο, αλλά όπως φαίνεται, το είχα ξεπεράσει και ήδη είχα γνωρίσει έναν άλλο άνθρωπο και ήμουν ευτυχισμένη μαζί του, τον Νίκο Λαιμό, τον εφοπλιστή, είχε δηλώσει.
Ο χωρισμός τους δεν ήταν καθόλου εύκολος όπως είπε. Αφού ο Στέλιος Καζαντζίδης έκανε ακόμα μια προσπάθεια να τα ξαναβρούν και δεν τα κατάφερε, έφυγε με τη Μαρινέλλα στην Ελλάδα και την άφησε χωρίς καθόλου χρήματα.
Έκανε προσπάθειες να ξανασμίξουμε. Είμαι σίγουρη ότι μετά από εμένα έμπλεξε με πολλές γυναίκες. Όταν γνώρισε τη Μαρινέλλα, ήμασταν σε περιοδεία. Τότε εκδηλώθηκε και είπε “μόλις κατέβω στην Αθήνα θα πάρω διαζύγιο”. Το είπε και το έκανε. Έμενε στην οδό Κνωσού και εγώ στην πλατεία Αττικής. Με πήρε τηλέφωνο να πάω να τον βρω. Δεν μπορούσα γιατί είχα κλείσει θέση στο σινεμά για να δω το “Δόκτορ Ζιβάγκο”. Πήγα τελικά για λίγο. Είχε έναν φάκελο στο κομοδίνο. Ανοίγω και βλέπω το διαζύγιο. “Σε καλή μεριά”, του είπα. Τότε έφευγα για Αμερική να κάνω πρεμιέρα στην Σπηλιά, στα μέσα του ’60. Μου ζήτησε να μείνω κοντά του. Του είπα “Στέλιο και εγώ κάποτε σε είχα πολύ ανάγκη να μείνεις κοντά μου και εσύ με εγκατέλειψες στο ξενοδοχείο”. Πήρε τη μάνα του και τη Μαρινέλλα και έφυγαν και με άφησε χωρίς ούτε μια δραχμή. Αυτό με πείραξε πάρα πολύ. Δεν το ξεπέρασα ποτέ. Αν δεν ήταν τότε ο Καρνέζης με τον Παπαδόπουλο, θα είχα φουντάρει, είχε δηλώσει η Καίτη Γκρέι.
Από την πλευρά του, ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε πει σε τηλεοπτική συνέντευξή του για το τέλος της σχέσης τους πως εκείνη ήταν η αιτία να χωρίσουν, αφού του φέρθηκε ανέντιμα.
Μου έκανε μια πολύ άτιμη πράξη και νομίζω πως το αναφέρω και στο βιβλίο μου. Συνεννοήθηκε με τον τότε διοικητή της ασφάλειας, τον γνωστό Σκαλούμπακα και τα βρήκανε και με κυνηγούσε η ασφάλεια. Έστελνε ο Σκαλούμπακας κάτι τζιπ με παιδιά της ασφάλειας να με βρούνε. Είχα φύγει για να αποφύγω τις φασαρίες του χωρισμού. Μετά δούλεψα στο Λουξεμβούργο, όπου γνώρισα τη Μαρινέλλα. Εκείνη άρχισε να βρίζει και να κάνει πράγματα που δεν έπρεπε και αποφάσισα να φύγω, για να καταλαγιάσει το πράγμα. Ήθελα να φύγει και να συνεχίσω με τη Μαρινέλλα, που είχα βρει ενδιαφέρον στο πρόσωπό της και τη φωνή της, είχε δηλώσει.
Η Μαρινέλλα και ο Στέλιος Καζαντζίδης γνωρίστηκαν το 1956 στη Θεσσαλονίκη, όταν εκείνος ήταν ακόμα με την Καίτη Γκρέυ. Αν και είχαν αρραβωνιαστεί, ο γάμος τους δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ λόγω της αντίθετης στάσης της μητέρας του Στέλιου, της Γεσθημανής. Έτσι, η Μαρινέλλα μπήκε ξαφνικά στη ζωή του, όταν ο Καζαντζίδης την άκουσε να τραγουδά. Η ίδια η Μαρινέλλα είχε αναφέρει σε ραδιοφωνική εκπομπή για τη γνωριμία τους: Τον γνώρισα από τον Στέλιο Ζαφειρίου, δεν είχα ιδέα ποιος ήταν, δεν τον ήξερα. Ο Καζαντζίδης με άκουσε να τραγουδάω και μου είπε “ξέρεις να κάνεις σεκόντα;”, λέω “ξέρω”, μου λέει “ψαρεύεις;” και λέω “βεβαίως” και με ρώτησε “πάμε για ψάρεμα;”. Όταν πήγαμε για ψάρεμα, μάλλον έπεσε φλερτ. Φορούσα μαγιό και φαίνεται ότι έτσι του άρεσα του Στέλιου. Ήμουν γλυκιά και τσαχπίνα, ένα συμπαθητικό κορίτσι αλλά όχι όμορφη. Αυτό δεν εμπόδισε κανέναν να με αγαπήσει.
Σε άλλη της συνέντευξη στον Τάσο Τρύφωνος, η τραγουδίστρια είχε πει πως ποτέ δεν είχε σκεφτεί το ενδεχόμενο να παντρευτεί. Ποτέ δεν σκέφτηκα να παντρευτώ, ούτε ήθελα να παντρευτώ. Έκανα και δύο γάμους, έτσι για να έχουμε να λέμε. Με τον Στέλιο Καζαντζίδη κατάλαβα αμέσως ότι είχαμε αγάπη ξαφνικά, με είδε, τον είδα στα μάτια, κοιταχτήκαμε και ερωτευτήκαμε. Πολύ καλό παιδί, ντροπαλός κι αυτός. Άρχισα να μιλάω εγώ για τη δουλειά του και λιγότερο εκείνος. Δεν του άρεσε να βγαίνει το βράδυ να τραγουδάει. Ήταν η μεγαλύτερη φωνή, δεν το συζητάω. Ο Μπιθικώτσης ήταν μετά, έλεγε.
Η συνεργασία τους έγραψε ιστορία με τραγούδια όπως η Μαντουμπάλα και η Ζιγκουάλα και η επιτυχία τους ταξίδεψε στις ελληνικές παροικίες στο εξωτερικό, όπου και τους είχαν αποθεώσει. Αν και η σχέση τους είχε γίνει γνωστή εξ’αρχής, χρειάστηκαν οκτώ χρόνια για να παντρευτούν.
Η συμβίωσή τους δεν ήταν εύκολη, όπως έλεγαν δημοσιεύματα της εποχής. Ο φίλος του Στέλιου Καζαντζίδη, Δημήτρης Τζάρας, είχε πει: Η Μαρινέλλα, η Κίτσα, όπως την φωνάζαμε τότε, ήταν και είναι πολύ άξια. Για αυτό και ανέβηκε στο υψηλότερο βάθρο και θεωρείται σήμερα κορυφαία. Δουλέψαμε πολύ μαζί με τη Μαρινέλλα και τον Καζαντζίδη. Βοηθούσε όλους όσους ήταν τριγύρω της. Δεν θα ξεχάσω στα πρώτα της βήματα, όταν ο Στέλιος είχε ήδη γίνει φίρμα, η Μαρινέλλα ήταν πολύ φτωχή κοπέλα. Ο Στέλιος δεν της είχε πάρει ούτε ένα παλτό. Και όταν ήταν να βγάλουμε αναμνηστικές φωτογραφίες για να στείλουμε σε καρτ ποστάλ, με το παλτό της γυναίκας μου έβγαζε φωτογραφίες, γιατί δεν της έπαιρνε τίποτα ο Στέλιος.
Αν και οι λόγοι για τους οποίους το ζευγάρι δεν απέκτησε παιδί παραμένουν αδιευκρίνιστοι, ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε πει ότι δεν μπορούσε να κάνει παιδιά εξαιτίας ενός στρατιωτικού ατυχήματος. Δύο χρόνια μετά τον γάμο τους, το ζευγάρι χώρισε. Η Μαρινέλλα, αναφερόμενη στον χωρισμό, είπε: Έφυγα από τον Καζαντζίδη με ένα κατοστάρικο στην τσέπη. Δεν είχα πού να πάω, αλλά δεν είχα άγχος, γιατί ο Θεός ξέρει και τα δίνει κατά την καρδιά του ανθρώπου.
Παρά τα όσα λέγονταν, ο Στέλιος Καζαντζίδης σε συνέντευξή του στην Όλγα Μπακομάρου είχε δηλώσει πως η σε αντίθεση με τη σχέση τους, η συνεργασία τους δεν είχε τσακωμούς, ούτε ζήλιες. Αντίθετα, έλεγε ότι συνεννοούνταν με τα μάτια. Με τη Μαρινέλλα γνωριστήκαμε όταν πρωτοδούλεψα στη Θεσσαλονίκη το ’56, δεθήκαμε, κατεβήκαμε στην Αθήνα και συνεργαστήκαμε κάπου δέκα χρόνια. Σαν ζευγάρι καλλιτεχνικό οπωσδήποτε διαπρέψαμε, δεν υπήρχαν μεταξύ μας ζήλιες, καβγάδες, είχαμε συνεννόηση με τα μάτια. Στη ζωή όμως, δεν ταιριάζαμε. Ο γάμος μας κράτησε από το ’64 ως το ’65 κι αιτία του χωρισμού μας ήταν η απόφασή μου να σταματήσω από τα κέντρα. Η Μαρινέλλα μου είχε δηλώσει πως δεν είναι διατεθειμένη να αφήσει την καριέρα της. Μετά το διαζύγιο με τη Μαρινέλλα, πέρασα μέρες που δεν ήθελα να φάω. Δεν με ένοιαζε τίποτα. Είχα αφεθεί.
Μετά τον χωρισμό, οι δύο καλλιτέχνες ακολούθησαν διαφορετικές πορείες. Η Μαρινέλλα εξελίχθηκε σε μια από τις πιο σπουδαίες καλλιτέχνιδες της εποχής, ενώ ο Καζαντζίδης αποτραβήχτηκε από τα φώτα της δημοσιότητας. Κάποιοι θεώρησαν ότι έχασε τη γυναίκα της ζωής του, αλλά ο ίδιος είχε βρει την ευτυχία στο πρόσωπο της τελευταίας του συζύγου, της Βάσως, που έμεινε στο πλευρό του μέχρι το τέλος. Παρά τον χωρισμό, η σχέση τους παρέμεινε φιλική και η Μαρινέλλα ήταν πάντα εκεί για αυτόν, αφού είχαν γνωριστεί τόσο νέοι. Στάθηκε μάλιστα, δίπλα του και στην ασθένειά του μέχρι τον θάνατό του το 2001.
Όπως έλεγε τότε, η τραγουδίστρια: Σχεδόν κάθε απόγευμα πήγαινα στο σπίτι της Βάσως και του Στέλιου Καζαντζίδη. Επειδή ήταν απέξω κάμερες και δημοσιογράφοι, βρήκαμε έναν δρόμο που μου είπε η Βάσω και έμπαινα στο σπίτι τους κρυφά. Όπως και στο νοσοκομείο που πήγαινα, έμπαινα από το γκαράζ.
Στέλιος Καζαντζίδης: Η καταγωγή, η δολοφονία του πατέρα, το τραγούδι, το άλογο που του στέρησε την πατρότητα και το τέλος
Ο Στέλιος Καζαντζίδης, η ζωή του οποίου έγινε ταινία στη μεγάλη οθόνη, με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Μάστορα, έζησε μία έντονη ζωή και άφησε μία σπουδαία παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.
Ο τραγουδιστής γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931, στη Νέα Ιωνία Αττικής και πέθανε στην Αθήνα στις 14 Σεπτεμβρίου 2001.
Είκοσι τρία χρόνια μετά τον θάνατό του, η ζωή του ζωντάνεψε στον κινηματογράφο, καθώς έκανε πρεμιέρα η ταινία Υπάρχω, αποδεικνύοντας ότι δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης ο τραγουδιστής του λαού
Ο τραγουδιστής έγινε η φωνή μιας πονεμένης γενιάς, που πάλευε για να επιβιώσει, που αδικήθηκε, που κυνηγήθηκε. Τραγούδησε τους καημούς, τους έρωτες, τις πίκρες, τις αδικίες του κόσμου.
Ήταν η φωνή – σύμβολο μιας κοινωνίας που αγωνιζόταν να σταθεί στα πόδια της και αιμορραγούσε από τη μάστιγα της ξενιτιάς, τραγούδησε το μόχθο του εργάτη, τον καημό και το θυμό του μετανάστη, την αγωνία και τους πόθους των απλών ανθρώπων της δουλειάς.
Με τη δυνατή, καθαρή και με σπάνιες αποχρώσεις φωνή του, μίλησε στις καρδιές τους, ερμηνεύοντας σπουδαία λαϊκά τραγούδια.
Ο ίδιος υποστήριζε πάντα ότι λαϊκός τραγουδιστής είναι αυτός, που εκφράζει τα προβλήματα, τα παράπονα και τις αγωνίες του απλού κόσμου. Πρέπει να βγάζει από μέσα του πόνο για να απαλύνει τον πόνο αυτών που τον ακούνε.
Εκείνος από πολύ νωρίς ένιωσε τι σημαίνει πόνος, κοινωνική αδικία, αγώνας για την επιβίωση, καθώς στην αρχή της εφηβείας του έμεινε ορφανός από πατέρα.
Ο Χαράλαμπος Καζαντζίδης καταγόταν από τα Κοτύωρα του Πόντου. Χτίστης στο επάγγελμα, ήταν στα χρόνια της κατοχής ενεργός στην Εθνική Αντίσταση, οργανώθηκε στις τάξεις του ΕΛΑΣ και δούλεψε για την Επιμελητεία του Αντάρτη (ΕΤΑ). Λίγα χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου, ο πατέρας του έφηβου Στέλιου δολοφονήθηκε από παρακρατικούς αντικομμουνιστές.
Έτσι, αναγκάστηκε να γίνει ο προστάτης της οικογένειάς του από παιδί
Το ατύχημα που στέρησε την πατρότητα στον Στέλιο Καζαντζίδη
Τα βάσανα συνεχίστηκαν και κατά τη στρατιωτική του θητεία, όταν ορίστηκε υπεύθυνος σε τάγμα μουλαράδων. Η Βάσω Καζαντζίδη, σε συνέντευξή της στη Μηχανή του Χρόνου είχε υπογραμμίσει ότι όταν ήταν φαντάρος ο Στέλιος, τον έκλεισαν σε ένα στάβλο, για να τον τιμωρήσουν για τα κομμουνιστικά πολιτικά του φρονήματα. Εκεί, όπως της είπε ο ίδιος, υπήρξε ένα ατύχημα με ένα άλογο, που του στέρησε την πατρότητα. Ο γιατρός που τον εξέτασε τότε, του είπε: Τη ζωή σου τη γλίτωσες, αλλά δεν θα κάνεις παιδιά.
Ωστόσο, η νονά του τραγουδιστή, Μαρία Κιουρτσόγλου, ισχυρίστηκε πως η στειρότητα του Καζαντζίδη δεν οφειλόταν σε κλοτσιά από άλογο, αλλά στον άγριο ξυλοδαρμό που δέχτηκε από έναν ανώτερό του, όταν ήταν φαντάρος. Ο αξιωματικός έσυρε και χτύπησε με μανία τον τραγουδιστή. Ένα από τα άγρια χτυπήματα, τον βρήκε στα γεννητικά όργανα, προκαλώντας ανεπανόρθωτη βλάβη.
Αvατριχιάζει η Βάσω: Ο Στέλιος Καζαντζίδης δυστυχώς δεν έχει φύγει, η καρέκλα του, στο τραπέζι που τρώμε είναι… εκεί
Σήμερα, 17 Σεπτεμβρίου κλείνουν 23 χρόνια από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο οποίος άφησε πίσω του σπουδαίο έργο και μοναδικές ερμηνείες που συνεχίζουν να θεωρούνται αξεπέραστες.
Το 2001, σαν σήμερα, ο Στέλιος Καζαντζίδης πέρασε στην αιωνιότητα αλλά 23 χρόνια μετά, είναι σαν να μην έφυγε ποτέ για το μεγάλο ταξίδι αφού τα τραγούδια του ακούγονται μέχρι σήμερα, οι νέες γενιές διψούν να μάθουν το ρεπερτόριό του ενώ σύντομα πρόκειται να δούμε στις σκοτεινές αίθουσες βιογραφική ταινία με πρωταγωνιστή τον Χρήστο Μάστορα, να υποδύεται τον αξέχαστο τροβαδούρο.
Η Βάσω Καζαντζίδη, η γυναίκα που λάτρεψε ο Στέλιος -και τον λάτρεψε και εκείνη- συνεχίζει να κουβαλάει στις πλάτες της ένα βαρύ φορτίο που είναι να συνεχίσει να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να τιμάται, όποτε είναι αυτό δυνατόν, η μνήμη του. Για την ίδια, ο Στέλιος Καζαντζίδης δεν έφυγε ποτέ. Είναι κάτι που την πονάει, όμως πάντα βρίσκει, λόγω καθημερινότητας και υποχρεώσεων, τη δύναμη να παίρνει ανάσα και να προχωρά. Όπως προχωρά και η ζωή. Δεν ξεχνά, όμως, ποτέ τον άντρα που τη λάτρεψε αλλά και τον καλλιτέχνη που σημάδεψε τόσο ανεξίτηλα το καθαρόαιμο λαϊκό τραγούδι. Η Βάσω Καζαντζίδη, 23 χρόνια μετά τον θάνατό του, μιλάει για τον Στέλιο Καζαντζίδη της καρδιάς της, τον Στέλιο Καζαντζίδη του Ελληνισμού αλλά και για τον Στέλιο Καζαντζίδη του κινηματογράφου που θα δούμε μέσα από τις ερμηνείες του Χρήστου Μάστορα…
Για μένα ο Στέλιος δεν έχει φύγει εξομολογείται η Βάσω Καζαντζίδη στο gossip-tv και την Ελένη Ζούμη και συνεχίζει με συγκίνηση: Η καρέκλα του, στο τραπέζι που τρώμε, είναι εκεί, πάντα! Δυστυχώς, δεν έχει φύγει. Ο πόνος έχει λίγο απαλύνει γιατί υπάρχουν παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα και κάπου ξεχνιέσαι, αλλά εγώ τον περιμένω πάντα. Είναι ένα κομμάτι δύσκολο της ζωής μου. Δυστυχώς, δεν μπορώ να το ξεπεράσω, παρ’ ό,τι πέρασαν 23 χρόνια. Όμως, η ζωή συνεχίζεται με όλες τις υποχρεώσεις και όπως είπα, λίγο απαλύνει ο πόνος. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τίποτα.
Ο Στέλιος Καζαντζίδης είχε δηλώσει κάποτε ‘μόνο στην καρδιά του λαού ζω. Εκεί υπάρχω, εκεί γεννήθηκα, εκεί θα πάψω κάποτε να υπάρχω’. Οι εποχές έχουν αλλάξει και οι γενιές έχουν διαδεχτεί η μία την άλλη. Θεωρείτε ότι οι νεότερες γενιές δεν γνωρίζουν πια τον σπουδαίο Στέλιο Καζαντζίδη;
Όχι, όχι, με τίποτα. Προς το παρόν, οι γονείς περνούν στα παιδιά τους τα μηνύματα. Τώρα που είμαι στον Άγιο Κωνσταντίνο, έρχεται αρκετός κόσμος, νέα παιδιά. Μία μέρα είχα φύγει από το σπίτι να πάω σούπερ μάρκετ και στην επιστροφή μου βλέπω ένα αυτοκίνητο να σταματάει και μου λέει ένας νεαρός ‘’ Κυρία Βάσω ήμασταν στο σπίτι σας κάτω. Ο γιος μου παίζε μπουζούκι και καθίσαμε, τραγουδήσαμε. Ο γιος μου ξέρει τα τραγούδια του Στέλιου όλα και καθίσαμε εκεί’’. Με συγκίνησε ιδιαίτερα. Τώρα, ένα παιδάκι που ήταν 14 ετών και παίξανε τα τραγούδια του Στέλιου μου είπε ότι με περίμεναν. Αυτό είναι πολύ ενθαρρυντικό. Θέλω να πιστεύω ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα ξεχαστούν.
Άλλωστε και εσείς ενθαρρύνετε πρωτοβουλίες που έχουν να κάνουν με το έργο και τα τραγούδια του Στέλιου Καζαντζίδη. Όπως συνέβη με τον Πέτρο Ίμβριο και τον Γιώργο Δασκουλίδη και τη συναυλία που ετοιμάζουν με τα τραγούδια του…
Ναι, θα γίνει τώρα τον Σεπτέμβριο. Είναι καλλιτέχνες που τιμούν τη μνήμη του Στέλιου πάρα πολύ και τόσο ο Πέτρος Ίμβριος όσο και ο Γιώργος Δασκουλίδης με συγκινούν ιδιαίτερα γιατί είναι δύο παιδιά που λατρεύουν τον Καζαντζίδη και πάντα κάνουν κάτι για να είναι στην επικαιρότητα ο Στέλιος.
Στις 19 Δεκεμβρίου πρόκειται να κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους η ταινία Υπάρχω με τον Χρήστο Μάστορα στον ρόλο του Στέλιου Καζαντζίδη. Ήταν αντάξιος των προσδοκιών σας ο τραγουδιστής; Παρακολουθήσατε πρόβες ή και γυρίσματα της ταινίας;
Ο Χρήστος Μάστορας είναι καταπληκτικός. Θα πρέπει να το δει κάποιος για να καταλάβει. Είναι απίθανος. Παρακολούθησα κάποια γυρίσματα. Ήμουν παρούσα. Αυτό που με συγκίνησε ιδιαίτερα στον Χρήστο Μάστορα ήταν η σεμνότητά του. 100% Καζαντζίδης δεν μπορεί να είναι κανένας, όμως ο Χρήστος Μάστορας προσέγγισε στο 90%. Ήταν καταπληκτικός και σε νεαρή ηλικία και σε μεγαλύτερη ηλικία που υποδύεται τον Στέλιο.
Είχατε τη δυνατότητα να παρέμβετε σε κάποια σημεία του σεναρίου ή των γυρισμάτων για να διορθώσετε πράγματα;
Κοιτάξτε, η ταινία αυτή ξεκίνησε πριν από ενάμιση χρόνο. Είχαμε επαφές, βρεθήκαμε, μιλήσαμε, προσθέσαμε, αφαιρέσαμε, ναι, βεβαίως υπήρξε παρέμβαση. Δεν ήταν το αποφασίσαμε τώρα και έγινε. Πολλά ραντεβού και στο σενάριο προσθέσαμε και αφαιρέσαμε, είχε πάρα πολλή δουλειά. Είναι υπέροχοι και η σεναριογράφος, και ο σκηνοθέτης και τα παιδιά από την εταιρία παραγωγής… Όλοι συνεργάσιμοι και υπέροχοι άνθρωποι.
Μετά και τη βιογραφική ταινία για τον Στέλιο Καζαντζίδη ποιο είναι τώρα το όραμά σας; Τι να περιμένουμε ακόμα από εσάς;
Δεν περιμένω πολλά πράγματα. Μακάρι να σηκώσω κάποια μέρα το τηλέφωνο και να μου πουν ότι κάνουν κάτι για τον Στέλιο για να τιμήσουν τη μνήμη του. Μα η πολιτεία θα είναι, μα κάποιος ιδιώτης θα είναι… Θα ήθελα να γίνει κάτι ωραίο, κάτι μεγάλο. Θα ήμουν πολύ χαρούμενη και θα με έκανε ευτυχισμένη. Βεβαίως η ταινία είναι κάτι πολύ μεγάλο. Άλλωστε ήταν η επιθυμία του Στέλιου αυτή. Η ζωή του να γίνει ταινία. Οπότε από εκεί ξεκίνησε όλη η ιστορία και είπα, τώρα που είμαι στη ζωή, τώρα πρέπει να γίνει. Η ταινία είναι καταπληκτική και θα δες να τη δεις και δεύτερη φορά. Εγώ θα ευχηθώ, όλος ο κόσμος να είναι καλά, να έχει υγεία και ο Στέλιος εκεί που είναι να είναι αναπαυμένη η ψυχούλα του και ό,τι προκύψει. Εγώ δεν είμαι άνθρωπος των απαιτήσεων, αλλά ό,τι προκύψει θα με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενη.
Πηγή