Θρυλική πανέμορφη Ελληνίδα τραγουδίστρια με καταπληκτική φωνή & υπέροχη παρουσία σήμερα στα 76 της
Η Πόπη Αστεριάδη ήταν μία από τις δημοφιλέστερες τραγουδίστριες της δεκαετίας του 60′ και 70′ και μία από τις γνωστότερες εκπροσώπους της γενιάς του λεγόμενου Νέου Κύματος στην Ελλάδα.
Το διασημότερο τραγούδι της, με μεγάλη επιτυχία, ήταν το “Σκληρό μου Αγόρι”, που ερμήνευσε το 1968 στην ταινία Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη με τον Αλέκο Αλεξανδράκη και την Μάρω Κοντού σε στίχους Ντίνου Δημόπουλου και μουσική Νίκου Μαμαγκάκη.
Επεδίωξε την προώθηση του μουσικού μας πολιτισμού μέσα από το θέατρο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα διεθνή φεστιβάλ, τις περιοδείες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Έχοντας, πλέον, αποτραβηχτεί από τα φώτα της δημοσιότητας, η Πόπη Αστεριάδη έκανε μία από τις ελάχιστες δημόσιες εμφανίσεις της πριν λίγα χρόνια σε θεατρική παράσταση της Αθήνας και ο φωτογραφικός φακός την αποθανάτισε.
Το 2015 η Πόπη Αστεριάδη είχε μιλήσει στο «Λοιπόν»:
-Σε μια τόσο δύσκολη περίοδο να τολμήσω να ρωτήσω πώς είσαι αυτό τον καιρό; Πώς βιώνεις όλη αυτή τη γενική κατάθλιψη που επικρατεί γύρω σου;
«Είμαι μία χαρά… χάλια. (Γέλια.) Όλος ο κόσμος είναι χάλια, εγώ γιατί να μην είμαι; Οι δραστηριότητες μου οι καλλιτεχνικές είναι μηδαμινές, γιατί δεν υπάρχουν δουλειές όπως υπήρχαν. Κάνω κάποιες εμφανίσει, έχω κάνει και σε σχολεία, όπως τελευταία στην Αγία Παρασκευή στο 7ο σχολείο. Είχε χορωδία με παιδάκια και το χάρηκα πολύ. Είναι ψέματα αν σου πω ότι ετοιμάζω κάτι, δεν ετοιμάζω τίποτα. Τη σύνταξη μου περιμένω να πάρω, ασχολούμαι με το σπίτι, τα παιδιά μου και τους φίλους μου» τόνισε στο Λοιπόν.
–Ακούγεται πολύ… γήινο για μια γυναίκα με το δικό σου καλλιτεχνικό μέγεθος.
«Κάποια στιγμή έρχεται η πληρότητα του χρόνου, που δεν μπορείς να είσαι μία ζωή στην επικαιρότητα. Πρέπει να σκεφτείς ψύχραιμα και λογικά, ότι στην καλλιτεχνική σου πορεία κάποια στιγμή τελειώνει η μεγάλη δραστηριότητα που είχες. Δεν είναι δυνατόν να είμαι όπως ήμουν στο ξεκίνημα, μου. Δεν έχω τέτοιο πρόβλημα.»
-Πώς το διαχειρίζεσαι;
«Μια χαρά το διαχειρίζομαι και να σου πω την αλήθεια, έχω κουραστεί κιόλας, θέλω την ξάπλα μου, να βλέπω τους φίλους μου, χωρίς να έχω μπελάδες στο μυαλό μου, να πάω να βρω τον τάδε μουσικό, να τραγουδήσω εκεί…άμα τύχει το κάνω τώρα πια. Δεν είχα έπαρση στη δουλειά μου. Αγαπάω το τραγούδι πολύ, ίσως δεν αγάπησα πολύ το χώρο. Όλες αυτές οι ίντριγκες που γίνονται, οι τάχα φιλίες. Με έχουν πληγώσει, μπορεί κι εγώ να έχω πληγώσει…»
-Έχει πάρει τόσα όσα έχεις δώσει;
«Από αγάπη έχω πάρει πάρα πολύ και ευχαριστώ όλο αυτό τον κόσμο. Από χρήματα όχι. Σίγουρα έβγαλα κάποια χρήματα, αλλά δεν έβγαλα τόσα ώστε να πω ότι τώρα την άραξα και δεν κάνω τίποτα. Έπρεπε να δουλεύω πάντα και δεν είναι καλό, είναι άσχημο. Το χρήμα δεν μπορώ να το διαχειριστώ.»
Πόπη Αστεριάδη: «Είμαι 75, μεγαλώνω όμορφα, φοράω παντελόνια, νιώθω άνετα. Ένα πράγμα θα με στεναχωρήσει μόνο»
Η Πόπη Αστεριάδη μίλησε στην κάμερα του Στούντιο 4 της ΕΡΤ1 για την καριέρα της στις μπουάτ, την οικογένειά της και το ξεκίνημά της στο τραγούδι.
Όπως είπε, η επιθυμία της δεν ήταν να φανεί στον έξω κόσμο και δεν κυνήγησε πολλά για την καριέρα της.
Ωστόσο, μεγαλώνει υπέροχα μαζί με τα παιδιά και τα εγγόνια της και απολαμβάνει τις μικρές χαρές της ζωής.
«Γεννήθηκα στο σπίτι μου γιατί βγήκα 7μηνο. Γεννήθηκα μετά από 4 αγόρια. Χαμός γινόταν γιατί ό,τι έκαναν το έκανα. Τους έβλεπα να ξυρίζονται; Έκανα το ίδιο. Τους έβλεπα στην τουαλέτα όρθιους; Πήγαινα και εγώ. Με φοβέριζε η γιαγιά μου με ένα σπίρτο και μου έλεγε ότι δεν πρέπει να το κάνω αυτό.
Στις Μπουάτ της Πλάκας ήταν τέλεια. Όσες φορές έχω πάει τώρα με πιάνει κάτι γιατί θυμάμαι τα νιάτα μου. Ήταν τόσο ζεστά με τον κόσμο, γινόμασταν μια παρέα και στο τέλος γινόταν ένα πάρτι.
Μετά άνοιξα και τη δική μου Μπουάτ, την «Ανώ» και την «Μπουάτ 7». Έκανα μια εμφάνιση σε έναν επιχειρηματία, στα γενέθλια της κόρης του. Δεν μας είχε πει τι λεφτά θα πάρουμε. Με τα λεφτά που πήρα άνοιξα και το μαγαζί. Ίσως θα ήταν καλύτερα να πάρω ένα σπιτάκι τότε αλλά ήθελα να κάνω μια Μπουάτ.
Δεν κυνηγούσα την καριέρα. Ο Πατσιφάς με άλλαξε, μου έκοψε το μαλλί. Και φορούσα παντελόνια γιατί ένιωθα πιο άνετα. Αυτός μου διάλεγε τα τραγούδια, αυτός ήθελε να με στείλει στο Παρίσι να τελειώσω τα γαλλικά. Εγώ δεν έκανα τίποτα από αυτά.
Το λάθος μου ήταν να μην κάνω πολλά για την καριέρα μου. Δεν κυνήγησα τίποτα! Τα χάνεις λιγάκι γιατί αναρωτιέσαι “Για εμένα έρχονται;”. Δεν ήθελα να φανώ.
Με αυτή τη δουλειά δεν γίνεται να έχεις και οικογένεια και όλα να τα υπηρετήσεις σωστά. Όταν άφηνα τα παιδιά για να πάω στο κέντρο, δεν ένιωθα καλά, στεναχωριόμουν. Μεγαλώνω ωραία. Το μόνο που θα με στεναχωρήσει είναι να καθηλωθώ και να μην μπορώ να περπατήσω».
Πηγή