
Ήταν ίσως η ομορφότερη ηθοποιός του παλιού κινηματογράφου – Σήμερα στα 81 της δεν την αναγνωρίζει κανείς στον δρόμο
Η Λίλιαν Μηνιάτη υπήρξε μία από τις πιο χαρακτηριστικές παρουσίες του ελληνικού κινηματογράφου της δεκαετίας του ’60, ξεχωρίζοντας τόσο για την εντυπωσιακή της εμφάνιση όσο και για το ταλέντο της. Παρότι η κινηματογραφική της πορεία υπήρξε σύντομη, η ίδια άφησε το στίγμα της, συνεργαζόμενη με σπουδαίους ηθοποιούς της εποχής.
Η καριέρα της στον ελληνικό κινηματογράφο
Η Λίλιαν Μηνιάτη γεννήθηκε το 1943 και κατάφερε να κερδίσει την αγάπη του κοινού μέσα από λίγες αλλά αξέχαστες εμφανίσεις στη μεγάλη οθόνη. Η κινηματογραφική της πορεία ξεκίνησε το 1964, όταν συμμετείχε στην κωμωδία «Σχολή για σωφερίνες», σε σκηνοθεσία Κώστα Στράντζαλη, πλάι σε δημοφιλείς ηθοποιούς όπως ο Θανάσης Βέγγος και ο Ανδρέας Μπάρκουλης.
Συνολικά, έπαιξε σε 13 ελληνικές ταινίες, μερικές από τις οποίες καθιερώθηκαν ως κλασικές. Οι σημαντικότεροι ρόλοι της περιλαμβάνονται στις ταινίες «Υιέ μου, υιέ μου» (σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου) και «Να ζει κανείς ή να μη ζει» (σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου).
Η τελευταία κινηματογραφική της εμφάνιση πραγματοποιήθηκε το 1967, όταν πρωταγωνίστησε στην ταινία «Ο κόσμος τρελάθηκε» του Ερρίκου Θαλασσινού. Μετά από αυτήν, η ηθοποιός αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, αφήνοντας πίσω της έναν διακριτικό αλλά αξιομνημόνευτο καλλιτεχνικό απολογισμό.
Η σημερινή εικόνα της Λίλιαν Μηνιάτη
Αν και δεν συνέχισε την καριέρα της στο θέατρο ή την τηλεόραση, η Λίλιαν Μηνιάτη παραμένει μία ξεχωριστή μορφή του ελληνικού σινεμά. Αναζητώντας στο διαδίκτυο, βρέθηκε μια πρόσφατη φωτογραφία της, στην οποία διακρίνεται πως η γοητεία και η λάμψη της δεν έχουν χαθεί, διατηρώντας τη φινέτσα που τη χαρακτήριζε και την έκανε αγαπητή στο κοινό.
Παρότι η πορεία της στην έβδομη τέχνη υπήρξε σύντομη, η παρουσία της άφησε το δικό της αποτύπωμα, καθώς ανήκει σε εκείνες τις ηθοποιούς που, παρά το γεγονός ότι δεν πρωταγωνίστησαν εκτενώς, παραμένουν αξιομνημόνευτες και αγαπητές στο πέρασμα του χρόνου.
Πηγή