Συγκλονιστικός ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης για τα Τέμπη: «Δεν ξέρω τι θα έκανα αν είχα ένα παιδί και το έχανα»
Βαθιά συγκινημένος εμφανίστηκε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης, μιλώντας για την τραγωδία των Τεμπών και τον αβάσταχτο πόνο των γονιών που έχασαν τα παιδιά τους.
Φιλοξενούμενος στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα», ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στη συγκλονιστική αυτή απώλεια, τονίζοντας πως δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχος.
«Όλοι ήμασταν εκεί! Αυτοί που δεν ήταν εκεί ήταν οι ψυχές που χάθηκαν. Θα ήθελα πολύ να είναι και αυτοί εκεί, αλλά δυστυχώς δεν ήταν. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φανταζόμαστε τον πόνο των γονιών», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Προσπαθώντας να μπει στη θέση τους, δήλωσε με τρεμάμενη φωνή: «Βάζω τον εαυτό μου σε αυτή τη θέση, γιατί ως ηθοποιός μπορώ να παίρνω τη θέση κάποιου άλλου. Έλεγα ‘αν είχα ένα παιδί και το έχανα, δεν ξέρω τι θα έκανα’».
Ο ίδιος βρέθηκε στο Σύνταγμα για να εκφράσει την αλληλεγγύη του στις οικογένειες των θυμάτων, υπογραμμίζοντας πως η παρουσία όλων ήταν όχι απλώς αναγκαία, αλλά επιβεβλημένη.
Δείτε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ
«Kαταστράφηκα οικονομικά, έχασα τα λεφτά μου, δεν είμαι καλά πλέον»: Σε κακή κατάσταση ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης
Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης βρέθηκε στην εκπομπή «Καλύτερα Αργά», χθες, Παρασκευή, το βράδυ και μίλησε για τη δύσκολη περίοδο που διανύει, αποκαλύπτοντας ότι δεν αισθάνεται καλά με τον εαυτό του, αλλά και για τη συνεργασία του με τον Γιάννη Μπέζο.
Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης περνάει δύσκολα αυτή την περίοδο
Όπως υπογράμμισε ο ηθοποιός «τώρα δεν είμαι πολύ καλά με τον εαυτό μου, δεν έχω τσακωθεί μαζί του, προσπαθώ να καταλάβω τι προσπαθεί να αποφύγει. Είναι η κούραση; Η πολλή δουλειά; Ή αυτό είναι που λατρεύει πολύ; Λέω γιατί να δουλεύω τόσο πολύ, μήπως μου αρέσει; Δεν ξέρω».
Σχετικά με τη συνεργασία του με τον Γιάννη Μπέζο, στη θεατρική παράσταση “Δον Κιχώτης”, επεσήμανε ότι επέλεξε τον συνάδελφό του να τον σκηνοθετήσει, επειδή όπως σημείωσε «είναι ένας πάρα πολύ καλός σκηνοθέτης, μελετάει πολύ, έχει πάρα πολλές γνώσεις και έχει εμπειρία ως ηθοποιός. Δεν είναι καθόλου αυστηρός».
Η σχέση του Βλαδίμηρου Κυριακίδη με τη γυναίκα του
Για τη σχέση με τη σύζυγό του, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης ανέφερε ότι «ήρθε ένας άλλος έρωτας με την καραντίνα, μια άλλου είδους επικοινωνία. Όταν δουλεύουμε γύρω στις 18 ώρες την ημέρα, δεν προλαβαίνουμε να δούμε τους φίλους μας, τη γυναίκα μας. Μας δόθηκε η ευκαιρία να ξεκουραστούμε για μία δυο εβδομάδες και αρχίσαμε να επικοινωνούμε ξανά πνευματικά. Έχω την τύχη ο κουμπάρος μου να είναι μεγάλος επιστήμονας στην Αμερική και είναι η καλύτερη πηγή για την εξέλιξη. Ήταν τεράστια προσπάθεια των επιστημόνων για να καταφέρουν κάτι. Δεν γεννήθηκε ακριβώς εκεί ο έρωτας, αλλά ένας διαφορετικός. Ο τελικός έρωτας που υπάρχει είναι από τη στιγμή που αποφάσισα να γίνω οπαδός του έρωτα και όχι της αγάπης. Η αγάπη είναι εφεύρεση του ανθρώπου. Γυμνάζομαι για να ερωτευτώ ξανά τη γυναίκα μου. Όταν ήμουν 20αρης μπορεί να είχα να παίξω έναν 40αρη, άρα έπρεπε να μελετήσω τις συμπεριφορές. Άρα μέσα σε έξι μήνες έτρεχα 20 χρόνια, με έκανε να “γυμνάζομαι” αυτομάτως. Αυτό με βοήθησε».
Όσον αφορά τη δουλειά του, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης αποκάλυψε «η δουλειά μας είναι γεμάτη ανασφάλεια, εποχιακή δουλειά. Εγώ έχω την τύχη να είμαι θιασάρχης, να έχω έναν παραγωγό. Αλλά και πάλι ξέρω ότι κάποια στιγμή θα έρθει μια κάμψη και είναι λογικό. Πάντα είχα στο μυαλό μου το δικό μου όραμα, αυτό που θα ήθελα να κάνω πραγματικότητα και το κυνηγούσα. Δεν περίμενα να μου δώσουν δουλειά, κυνηγούσα. Είχα μια άλλου είδους οργανοτικότητα. Έγινα και παραγωγός και σκηνοθέτης και ηθοποιός. Δεν μπορούν όλοι να το κάνουν αυτό. Για να κάνω πραγματικότητα ένα όραμα που είχα, έπρεπε να το κάνω μόνος μου. Στα χρόνια τα τότε που πήρα δικό μου θέατρο να κάνω τον Άμλετ, δεν ήξερα ότι θα κάνει επιτυχία. Δεν είναι υποχρεωμένος κανένας παραγωγός να ασπαστεί το όραμά σου. Αποφάσισα ότι πρέπει να βγω μόνος και βγήκα κερδισμένος. Οικονομικά βέβαια δεν βγήκα κερδισμένος, αλλά έτσι είναι το θέατρο. Σαν επιχειρηματίας έχασα λεφτά, αλλά δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Οι μεγάλες δουλειές, τα μεγάλα θέατρα, μιούζικαλ δεν κάνουν απόσβεση. Για τον Θάνατο του Εμποράκου μου το πρότεινε ο παραγωγός μου, άρα “γέννησε” ένα παιδί. Με “γύμνασε” πιο πολύ και στην κωμωδία μου. Μου αρέσει να βλέπω την κωμωδία μου».
Πηγή