Τώρα που καλοκαιριάζει πρέπει αν το σκεφτείτε καλύτερα πριν τη φορέσετε: Τι σημαίνει η αλυσίδα στο πόδι – Ο συμβολισμός που λίγες ξέρουν
Το βραχιόλι ποδιού είναι ένα απαραίτητο αξεσουάρ των γυναικών, την καλοκαιρινή περίοδο, χωρίς να γνωρίζουν τον συμβολισμό του.
Στην αρχαία Αίγυπτο, οι γυναίκες όλων των κοινωνικών τάξεων φορούσαν το βραχιόλι ποδιού ως διακοσμητικό και κατασκευαζόντουσαν από διάφορα μέταλλα.
Οι πλούσιες κυρίες επέλεγαν τα χρυσά βραχιόλια σε αντίθεση με τις φτωχές, που έπρεπε να φορούν τα κοσμήματα από ασήμι ή σίδερο.
Μερικές πηγές ισχυρίζονται πως τα συγκεκριμένα βραχιόλια χρησιμοποιούνταν από τους λάτρεις μιας θεότητας που ονομαζόταν Βάαλ και επέβαλε τη χρήση τους στις πόρνες. Αυτή ήταν μια ένδειξη για να αναγνωρίζονται εύκολα οι ατυχείς γυναίκες.
Σήμερα, οι Αιγύπτιες δεν φορούν δημόσια το βραχιόλι ποδιού, μιας και ο ισλαμικός συντηρητισμός θεωρεί την χρήση τους απρεπή, αλλά εξακολουθούν να τα φορούν οι χορεύτριες σε δημόσιες εκδηλώσεις.
Τι συμβολίζει το κάθε βραχιόλι ποδιού
Το βραχιόλι ποδιού με κουδουνάκια φοριούνται συχνά από χορεύτριες. Από την άλλη πλευρά, στην αρχαία κουλτούρα της Ινδίας, αυτά τα κοσμήματα επιλέγονταν επί το πλείστον από τις παντρεμένες γυναίκες. Με αυτό τον τρόπο, τα μέλη της οικογένειας καταλάβαιναν πως έρχεται από τον θόρυβο που έκαναν. Έτσι, θα την υποδεχόντουσαν με σεβασμό. Τα μέλη δεν έπρεπε να πιάνονται επ’ αυτοφώρω ενώ μιλούσαν για ακατάλληλα πράγματα. Οι χορεύτριες φορούσαν αλυσίδες ποδιού με μικρά κουδουνάκια.
Τη δεκαετία του 1970, οι γυναίκες που αποτελούσαν μέλη της σεξουαλικής επανάστασης φορούσαν επίσης αυτά τα βραχιόλια ποδιού.
Ίσως, ο συνδυασμός των παραπάνω πολιτισμικών επιρροών να επηρέασαν τον συμβολισμό αυτών των κοσμημάτων ως σήμερα.
Παραμένει ένα ευρέως αναγνωρισμένο σύμβολο. Υποδηλώνει πως μια γυναίκα είναι παντρεμένη ή δεσμευμένη αλλά ακόμη διαθέσιμη σε άλλους άνδρες για σεξουαλικές δραστηριότητες με τη συγκατάθεση ή την ενθάρρυνση του συζύγου. Όταν το βραχιολάκι ποδιού φοριέται από μια παντρεμένη γυναίκα, είναι σύμβολο πως είναι ανοιχτή σε σχέσεις και σεξουαλικές επαφές με άνδρες εκτός από τον σύζυγό της.
Μια γυναίκα που παντρεύτηκε αλλά φοράει αυτό το κόσμημα συχνά αναφέρεται και ως Θερμή σύζυγος.
Μια τέτοια σύζυγος είναι αφοσιωμένη στον άνδρα της, αλλά εκμεταλλεύεται την ελευθερία του γάμου της που έχει συμφωνηθεί για να απολαύσει προσωπικές συναντήσεις με άλλους άνδρες. Η αλυσίδα ποδιού που φορά, είναι σημάδι πως είναι διαθέσιμη μέχρι σήμερα σε άλλους άνδρες με την άδεια και την έγκριση του συζύγου της.
Είναι δύσκολο να πει κανείς πια γυναίκα το φορά ως αξεσουάρ και ποια επειδή υποδηλώνει αυτό που είναι. Αυτό συμβαίνει επειδή πολλές θερμές γυναίκες επιλέγουν να φορούν μια απλή αλυσίδα για να κρατούν τον τρόπο ζωής τους κρυφό.
Υπάρχουν ορισμένα κοσμήματα τέτοιου τύπου που κάνουν την παρουσία της πιο εμφανή, όπως 2 αρσενικά σύμβολα και 1 θηλυκό ή Ντάμα Πίκα.
Το γράμμα Q ή το σύμβολο της Ντάμας Πίκα από το χαρτί της τράπουλας συνήθως συνοδεύεται από ένα παρόμοιο τατουάζ. Αυτό σημαίνει πως η θερμή γυναίκα έχει προτίμηση προς τους μελαψούς άνδρες.
Αν το βραχιολάκι περιέχει καρδιές αυτό σημαίνει πως η γυναίκα είναι αφοσιωμένη στον σύζυγό της, αλλά είναι ελεύθερη να βγει ραντεβού με άλλους άνδρες και να κάνει σχέσεις με αμοιβαία οφέλη.
Όταν ένα βραχιόλι έχει ένα κρεμαστό κλειδί, αυτό σημαίνει πως ο σύζυγος είναι κλειδωμένος και η γυναίκα κρατά το κλειδί της ευτυχίας του. Δεν μπορεί να φτάσει σε ερωτική κορύφωση χωρίς την άδεια της συζύγου του.
Γιατί φοράμε Μάρτη; – To βραχιολάκι με τη λευκή και κόκκινη κλωστή
Το ημερολόγιο σήμερα γράφει 1 Μαρτίου και πολλοί από εμάς θα φορέσουν στο χέρι τους τον γνωστό Μάρτη, το βραχιολάκι δηλαδή που είναι φτιαγμένο με λευκή και κόκκινη κλωστή.
Ξέρουμε όμως τι συμβολίζει το συγκεκριμένο έθιμο;
Όπως αναφέρεται, το έθιμο Μάρτης ή Μαρτιά είναι παμπάλαιο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου οι μύστες έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
Μας προστατεύει από τον ύπουλο ήλιο της άνοιξης
Σύμφωνα με το έθιμο, την 1η του Μάρτη, οι μητέρες φορούν στον καρπό του χεριού των παιδιών τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, για να τα προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι ιδιαίτερα βλαβερός, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες. Ο Μάρτης προφυλάσσει επίσης, όπως πιστεύεται, από τα κουνούπια και τους ψύλλους και ακόμα απομακρύνει τις αρρώστιες και άλλα κακά.
Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.
Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους ή το καίνε με το αναστάσιμο φως του Πάσχα.
Η Χριστιανική Εκκλησία δια του Ιωάννου του Χρυσοστόμου θεωρεί το έθιμο ειδωλολατρικό ήδη από τον 5ο αιώνα.
Ο Μάρτης στα Βαλκάνια
Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται το ίδιο και στα Σκόπια με την ονομασία Μάρτινκα και στην Αλβανία ως Βερόρε.
Οι κάτοικοι των δύο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους πιάσει ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Άλλοι πάλι, δένουν τον Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή.
Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα.
Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους κάψει η γιαγιά Μάρτα (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη.
Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία.
Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία Μαρτιζόρ.
Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας.
Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι.
Μια μέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -όπως λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι.
Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το Μαρτισόρ, με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.
Πηγή