Δεν ήθελα να τη δω στο φέρετρο… Τη νιώθω ακόμα δίπλα μου – Θρήνος για την ηθοποιό Νέλλη Γκίνη
Η Νέλλη Γκίνη σε συνέντευξή της στην εφημερίδα On Time, αναφέρθηκε στην απώλεια της μικρότερης αδελφής της και περιέγραψε πώς βιώνει ακόμα την παρουσία της, παρά την απουσία.
Μετά την απώλεια της Κικής τι είναι αυτό που άλλαξε μέσα σας;
Μολονότι ήμουν στην κηδεία της, δεν θέλησα να τη δω όταν άνοιξαν το φέρετρο, γιατί πιστεύω ότι είναι δίπλα μου. Η Κική ζούσε στη Γερμανία, αλλά επικοινωνούσαμε συνεχώς με βιντεοκλήση. Έχω πείσει τον εαυτό μου ότι είναι κάπου εδώ γύρω, δίπλα μου. Στο δωμάτιο μου υπάρχει η φωτογραφία της και το καντηλάκι είναι μονίμως αναμμένο, της μιλάω. Δεν θέλω να σκέφτομαι ότι έχει φύγει.
Η Νέλλη Γκίνη δεν φοβάται τον θάνατο
Αυτή η απώλεια της μικρότερης αδελφής σας σας έκανε να φοβηθείτε περισσότερο τον θάνατο;
Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν ζει αιώνια. Όλοι κάνουμε έναν κύκλο, άλλοι πιο μεγάλο, άλλοι πιο μικρό, εγώ έχω κάνει μια χαρά κύκλο και όταν θέλει ο Θεός μπορεί να με πάρει. Εκείνο που προσεύχομαι είναι να μην ταλαιπωρήσω κανέναν, να κλείσω τα ματάκια μου και να φύγω. Αυτό θα είναι μεγάλο δώρο του Θεού για μένα. Έχω ζήσει τόσο όμορφα στη ζωή μου, έχω το παιδί μου, μεγάλωσε ήδη αρκετά, αν ο Θεός με αξιώσει να το δω παντρεμένο με παιδιά, αυτό θα είναι πολύ όμορφο.
Νικήθηκε από σπάνια νόσο, “έσβησε” το χαμόγελό του: Θρήνος για τον Πέτρο Πολυχρονίδη, ο πρόωρος θάνατος της αδελφής του που τον “τσάκισε”
Ο Πέτρος Πολυχρονίδης είχε μιλήσει στο παρελθόν για την απώλεια της αδερφής του, στην οποία είχε ιδιαίτερη αδυναμία, από μία σπάνια ασθένεια.
Η απώλεια που δεν μπορεί να ξεπεράσει ο Πέτρος Πολυχρονίδης
Όπως είχε εξομολογηθεί ο παρουσιαστής του “Τροχού της Τύχης” στην εκπομπή Μετά τα Μεσάνυχτα, η αδερφή μου από τη γέννησή της σχεδόν και μέχρι τον θάνατό της μπαινόβγαινε στα νοσοκομεία… η πάθηση της αδερφής μου δεν συναντάται συχνά κι έχει να κάνει με τα αιμοσφαίρια. Ήταν πολλή ευάλωτη σε όλα, οπότε χρειάστηκε χρόνια για να το αντιμετωπίσει, ενώ τώρα είναι ιάσιμο. Εκτιμώ ότι η αδερφή μου είναι ένα από τα πειραματόζωα του χώρου στην Ελλάδα και εν μέρει χαίρομαι, γιατί χάρη σε πολλά πράγματα που έγιναν πάνω της, οι άνθρωποι δεν το έχουν πια ως πρόβλημα.