«Πάνω στον Σταυρό τον έτρωγαν…»: Σεισμός με τον θάνατο του Ιησού από τον ιατροδικαστή Κουτσάφτη – Η ανατριχιαστική αποκάλυψη

April 18, 2025

«Πάνω στον Σταυρό τον έτρωγαν…»: Σεισμός με τον θάνατο του Ιησού από τον ιατροδικαστή Κουτσάφτη – Η ανατριχιαστική αποκάλυψη



Η επιστήμη της ιατροδικαστικής προσφέρει σήμερα ένα συγκροτημένο πλαίσιο για την κατανόηση των σωματικών μαρτυρίων του Ιησού κατά τα Πάθη Του και καταρρίπτει επιστημονικά θεωρίες που αμφισβητούν τον θάνατό Του στον Σταυρό, επιχειρώντας να εξηγήσουν λογικά την Ανάσταση.

Το πάθος και ο θάνατος υπό ιατροδικαστικό φακό

Ο Φίλιππος Κουτσάφτης, προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, ύστερα από συστηματική ανάλυση ιστορικών και θρησκευτικών πηγών, σκιαγράφησε τη φυσική πορεία των βασανιστηρίων που υπέστη ο Ιησούς.

Ο ξύλινος Σταυρός, που δεν είχε υποστεί επεξεργασία, προκαλούσε αιχμηρά τραύματα στην ήδη καταπονημένη πλάτη Του, ενώ η πολυπαραγοντική φύση του θανάτου Του περιλάμβανε ασφυξία, κυκλοφορική ανεπάρκεια, αιμορραγία, αφυδάτωση, και ορθοστατική υπόταση. Η σταυρική στάση καθιστούσε σχεδόν αδύνατη την εκπνοή, επιταχύνοντας τον θάνατο.

Ο λογχισμός ως απόδειξη θανάτου

Η πλευρική διάτρηση με τη λόγχη, απετέλεσε, κατά τον ιατροδικαστή, την τελική επιβεβαίωση του θανάτου: «Από όποια πλευρά και να έγινε ο λογχισμός, με αυτό το βαρύ όπλο των δυόμισι μέτρων, δεν υπάρχει περίπτωση ο οποιοσδήποτε να μείνει ζωντανός. Με τίποτα!» υπογραμμίζει, απορρίπτοντας τη θεωρία πως ο Ιησούς απλώς λιποθύμησε.

Το «αίμα και ύδωρ» που εξήλθαν, επιβεβαιώνουν, σύμφωνα με τον ίδιο, τη διάρρηξη ζωτικών οργάνων και την παύση κάθε ζωτικής λειτουργίας.

Το ακάνθινο στεφάνι και ο πόνος

Ο πρωτοφανής βασανισμός με το ακάνθινο στεφάνι -κατασκευασμένο από τζιτζιφιά με σκληρά αγκάθια– προκάλεσε έντονη αιμορραγία και νευρικό πόνο, λόγω της υψηλής αιμάτωσης του τριχωτού της κεφαλής. Η επιλογή του συγκεκριμένου βασανιστηρίου, σύμφωνα με τον Κουτσάφτη, δεν είχε προηγούμενο, ούτε επαναλήφθηκε.

Θεϊκή υπέρβαση και ανθρώπινη φρίκη

Ο ιατροδικαστής εξήγησε ότι η αντοχή του Ιησού δεν εξηγείται μόνο βιολογικά: «Υπερέβη τα ανθρώπινα μέτρα και για μένα το ότι άντεξε και ανέβηκε στον Σταυρό είναι ακόμα ένα δείγμα της θεότητάς Του».

Εξίσου χαρακτηριστική ήταν και η στάση συγχώρεσης του Χριστού ακόμη και «την ώρα που τα καρφιά έσκιζαν τις σάρκες Του».

Η επιστημονική κατάρριψη των αρνητών

Οι απόψεις που αρνούνται την σταυρική θυσία και υποστηρίζουν ότι Εκείνος δεν πέθανε, καταρρίπτονται πλήρως: ο λογχισμός και τα σωρευτικά βασανιστήρια δεν αφήνουν περιθώριο παρερμηνειών. «Οι αρνητές λένε ό,τι θέλουν, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ασχολούνται με Τον Χριστό αφού γι’ αυτούς δεν υπάρχει», σχολιάζει ο Κουτσάφτης, προσδίδοντας μια επιστημονικά τεκμηριωμένη διάσταση στο θείο μαρτύριο.

Στη δημοσιότητα για 1η φορά: O ιερός τόπος όπου προσευχήθηκε για τελευταία φορά ο Χριστός πριν την μαρτυρική σταύρωση

Στον Κήπο όπου σήμερα σώζονται ελάχιστες ελιές με τεράστιους κορμούς, όπως θα δείτε παρακάτω στις φωτογραφίες, προσευχήθηκε ο Ιησούς για τελευταία φορά πριν από τη Σταύρωση. Προκειμένου να φθάσει εκεί περπάτησε 2 χιλιόμετρα από το Υπερώο όπου διεξήχθη ο Μυστικός Δείπνος με τους 11 από τους μαθητές του.

O τόπος στον οποίο προσευχήθηκε για τελευταία φορά ο Χριστός πριν τον μαρτυρικό θάνατο

Όπως αναφέρουν οι γραφές ήταν μια έντονη, δυνατή προσευχή γεμάτη αγωνία. Ο ιδρώτας έτρεχε στο πρόσωπό του Χριστού φανερώνοντας την ανθρώπινη υπόστασή του. Έπρεπε να πιει εκείνο το ποτήρι και να το αντιμετωπίσει σαν άνθρωπος, να ξεπληρώσει το τίμημα στο όνομα όλων των ανθρώπων.

Ήξερε ότι το εξής θα έμενε μόνος. Θα αντιμετώπιζε την εγκατάλειψη ακόμη και από τους μαθητές του που θα δείλιαζαν, τις αποδοκιμασίες του όχλου που θα φώναζαν «Σταύρωσον Αυτόν», την άρνηση και την προδοσία.

«Απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο» φώναξε προς στιγμή, όχι γιατί φοβόταν το θάνατο αλλά γιατί η ανθρώπινη υπόστασή του ξεχείλιζε από πίκρα για την αδικία , την σκληρότητα, την κακία, την αχαριστία, την πονηρία, την αγνωμοσύνη των ανθρώπων. Ξεχείλιζε από τη θλίψη που αποκόμισε από τις άδικες κατηγορίες και την υποκρισία των Γραμματέων και των Φαρισαίων εις βάρος του.

Αμέσως όμως ξεπερνά το μονοπάτι αυτό της θλίψης για να βγει νικητής και να δώσει δύναμη κι ελπίδα σε όλους μας. Με περισσή αγάπη για τον άνθρωπο συνεχίζει λέγοντας:

«Όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλ’ όπως εσύ», δείχνοντας την τέλεια υπακοή στο θέλημα του Πατέρα αλλά και την αποφασιστικότητα του να φέρει το σχέδιο της σωτηρίας του αμαρτωλού ανθρώπου σε πέρας.


Πηγή

Διαβάστε επίσης: