«Μόλις βγήκε η τελική βιοψία»: Καθηλώνει ο Γιώργος Καραμίχος για την μάχη του με τον καρκίνο

Ο Γιώργος Καραμίχος βρέθηκε στην εκπομπή της Ελένης Μενεγάκη, στο Mega και αναφέρθηκε στο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε, στον γιο του, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία της Αμερικής.

Το πρόβλημα υγείας του Γιώργου Καραμίνου

Όπως υπογράμμισε ο ηθοποιός «πήγα να κάνει κάτι εξετάσεις η κόρη μου και μου είπε η ασφαλίστριά μου να κάνω και εγώ μία ακτινογραφία θώρακος. Ο γιατρός είδε κάτι και μου είπε πως πρέπει να το κοιτάξουμε. Ακόμα βλέπω πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Μόλις βγήκε η τελική βιοψία και είδαμε πως δεν υπάρχει κάτι άλλο, εκεί πήρα μία ανάσα. Μετά υπήρξε μία διαπραγμάτευση με άλλους ανθρώπους, γιατί πέφτουν οι μάσκες. Είναι απαραίτητο να βάζουμε όρια, αυτό είναι κάτι που τα μαθαίνω τώρα».

Ο Γιώργος Καραμίχος έχει μάθει να δουλεύει

Για την κατάσταση στον τομέα της εργασίας, ο Γιώργος Καραμίχος επεσήμανε «είναι καλό να θυμόμαστε πως είμαστε θνητοί και πως είμαστε το ίδιο με όλα στη φύση. Ευτυχώς μου έμαθαν οι γονείς μου να δουλεύω. Δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που λένε δεν έχω δουλειά. Είναι άλλο να διεκδικείς τον μισθό, τις σπουδές σου και τα δικαιώματα σου. Αυτό πρέπει να συνεχιστεί και να φτάσουμε σε ευρωπαϊκά πρότυπα. Ειδικά στον εργασιακό τομέα, έχουμε χάσει την μπάλα τα τελευταία 20 χρόνια. Ειδικά για καλλιτέχνες δεν υπάρχει καμία μέριμνα. Φεύγοντας στην Αμερική, κατάλαβα γιατί υπάρχει η ρετσινιά του ότι είμαστε περίεργοι. Είναι τρελή κακοποίηση να μην ξέρεις εάν θα πληρωθείς. Οι Έλληνες ηθοποιοί πληρώνονται κάποιους μήνες μετά. Γύρισα με την πανδημία και από τότε δουλεύω σε εταιρίες που λειτουργούν, όπως στη Μεγάλη Βρετανία».

Όσον αφορά την εμπειρία του στην Αμερική, σημείωσε «δεν ήταν ιδανικά στο εξωτερικό. Εγώ δεν είχα ποτέ ψώνιο να είμαι στο Χόλιγουντ. Ήταν το παιδί μου εκεί και όταν ήρθαμε στην Ελλάδα με την πανδημία, ο μικρός δεν ήθελε να γυρίσει. Τον γράψαμε σε αμερικάνικο σχολείο. Όταν τον είχα πάει στο σχολείο στην Αμερική, μου είπε “μπαμπά δεν θέλω να μείνω γιατί φοβάμαι πως θα έρθει κάποιος με όπλο να μας σκοτώσει”. Κάθε δύο μήνες τους κάνουν άσκηση για το πώς να αντιδράσουν εάν μπει κάποιος ένοπλος. Αυτό που με τρόμαζε επίσης, είναι πως όλοι οι μαθητές μου, οι Αμερικανοί, είχαν συνταγογραφημένα ναρκωτικά».