Aπoκαλύφθηκε 55 χρόνια μετά: Ο άντρας της Λάσκαρη την παράρησε στο μαιευτήριο όταν έμαθε ότι γέννησε κορίτσι

Η Ζωή Λάσκαρη, μια από τις πλέον εμβληματικές μορφές του ελληνικού κινηματογράφου, απέκτησε την πρώτη της κόρη, Μάρθα Κουτουμάνου, τον Μάιο του 1968, στον απόηχο ενός γάμου που σύντομα σκιάστηκε από απογοητεύσεις και βαθιές εντάσεις. Η γέννηση της Μάρθας, αντί να ενισχύσει τη συνοχή του ζευγαριού, αποκάλυψε το ρήγμα στις προσδοκίες και τις αξίες ανάμεσα στη διάσημη ηθοποιό και τον τότε σύζυγό της, επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο, γεγονός που, όπως κατέγραψε η ίδια χρόνια αργότερα, σημάδεψε την προσωπική της ζωή.

Η γέννηση της κόρης και η ρήξη στο μαιευτήριο

Η Ζωή Λάσκαρη γέννησε στις 10 Μαΐου του 1968, ενώ βρισκόταν στην κορυφή της καριέρας της. Ο γάμος της με τον Πέτρο Κουτουμάνο είχε προηγηθεί τον Οκτώβριο του 1967 στον Άγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη, όταν η ίδια ήταν μόλις 23 ετών. Παρά την αρχική τους ευτυχία, η ηθοποιός είχε αποκαλύψει στο περιοδικό Και το 1990: Από εκείνη τη μέρα θυμάμαι πόσο πολύ στενοχωρήθηκε ο Πέτρος όταν έμαθε πως γέννησα κορίτσι… Μας κοιτάει, γυρίζει και φεύγει τρέχοντας. Δεν ξαναπάτησε στην κλινική.

Αν και μετέπειτα εξέφρασε μεταμέλεια για τη στάση του, η πληγή είχε ήδη ανοιχτεί. Εκείνη, όπως δήλωνε, ένιωσε πραγματική χαρά που απέκτησε κορίτσι, αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις του.

Ο ταραγμένος γάμος και οι κατηγορίες εκατέρωθεν

Η συμβίωση της ηθοποιού με τον Πέτρο Κουτουμάνο εξελίχθηκε σύντομα σε μια καθημερινότητα γεμάτη προστριβές και συγκρούσεις. Το περιοδικό Οικογενειακός Θησαυρός ανέφερε ότι το ζευγάρι δεν κατάφερε να γεφυρώσει τις διαφορές του, και τέσσερα χρόνια μετά τον γάμο τους χώρισαν.

Σύμφωνα με τον δικηγόρο του επιχειρηματία, Γιώργο Μιχαηλίδη, η Ζωή φάνηκε ανένδοτη στις συζυγικές της υποχρεώσεις, ενώ παράλληλα παραβίασε τη δέσμευση να εγκαταλείψει την καριέρα της, ακόμα και κατά την εγκυμοσύνη της, καθώς τότε γύριζε την ταινία Όλγα, αγάπη μου. Η επανεμφάνισή της στο θέατρο με τη Μαριχουάνα Στοπ φέρεται να αποτέλεσε την τελευταία σταγόνα για τον Κουτουμάνο, που επιθυμούσε μια σύζυγο του σπιτιού. Οι δυο τους ζούσαν με διαφορετικά ωράρια και ασύμβατους ρυθμούς, με εκείνη να θέλει να διασκεδάζει μέχρι το πρωί, γεγονός που κλόνισε ανεπανόρθωτα τον γάμο.

Η διαμάχη για την επιμέλεια και η απομάκρυνση από τη Μάρθα

Η Λάσκαρη είχε καταγγείλει πως, μετά το διαζύγιο, ο Πέτρος Κουτουμάνος την εμπόδιζε να περνά χρόνο με την κόρη της, ακόμη και για απλούς περιπάτους. Δεν μου επέτρεπε ούτε στο πάρκο να πάω μαζί της. Κι όταν χωρίσαμε, πάλι δεν με άφηνε να τη βλέπω… Με έβαζε τιμωρία, λέγοντάς μου “άλλες είκοσι μέρες δεν θα δεις το παιδί”, είχε εξομολογηθεί. Η ίδια ένιωθε πως το παιδί πλήρωνε το τίμημα μιας πικρής σύγκρουσης.

Με τα χρόνια, όπως είχε αποκαλύψει, προσπαθούσε να γεφυρώσει τη συναισθηματική απόσταση με τη Μάρθα, ενισχύοντας τον διάλογο και την επαφή.

Η ζωή μετά τον Κουτουμάνο και ο έρωτας με τον Λυκουρέζο

Μετά τον χωρισμό, η Ζωή Λάσκαρη γύρισε σελίδα στη ζωή της όταν γνώρισε τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο, με τον οποίο απέκτησε τη δεύτερη κόρη της, Μαρία Ελένη. Για τον γνωστό ποινικολόγο είχε πει χαρακτηριστικά: Πέρναγε έξω από το μαγαζί που είχα… με ένα κοντό αμπέχονο… σαν να είχε βγει από ανατριχιαστική ταινία. Γι’ αυτό μου άρεσε, γιατί ήταν φευγάτος.

Σχολιάζοντας παλαιότερους δεσμούς της, η ηθοποιός είχε αναφέρει: Έχω ερωτευτεί μέχρι θανάτου… Γιατί ερωτεύονταν τη Λάσκαρη και όχι τη Ζωή, υπογραμμίζοντας τη σύγκρουση ανάμεσα στη δημόσια εικόνα της και την προσωπική της ταυτότητα.

Ο επίλογος για τον Κουτουμάνο

Ο Πέτρος Κουτουμάνος συνέχισε τη ζωή του, παντρεύτηκε ξανά και απέκτησε τέσσερις γιους. Απεβίωσε το 2013, σε ηλικία 71 ετών, αφήνοντας πίσω μια περίπλοκη προσωπική ιστορία που συνδέθηκε άρρηκτα με την πορεία της Ζωής Λάσκαρη, αλλά και με τις συναισθηματικές αποσκευές που φέρουν οι επιλογές, οι προσδοκίες και τα τραύματα μιας ζωής μπροστά και πίσω από τα φώτα.

Δεν στόλισε ποτέ δέντρο, δεν έκανε ποτέ τραπέζι: Ο τραγικός λόγος που η Ζωή Λάσκαρη δεν γιόρταζε ποτέ στη ζωή της, τα Χριστούγεννα

Η Ζωή Λάσκαρη, από τις πιο εμβληματικές ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, έγινε διάσημη αφού κέρδισε τον τίτλο της Σταρ Ελλάς το 1959 σε ηλικία 18 ετών.

Η πρώτη μεγάλη επιτυχία της ήταν η ταινία Κατήφορος (1961), σε σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη. Η ταινία αυτή, που θεωρήθηκε τολμηρή για την εποχή της, σημείωσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία και καθιέρωσε τη Λάσκαρη ως πρωταγωνίστρια. Ο ρόλος μάλιστα είχε αρχικά προταθεί στην Αλίκη Βουγιουκλάκη, η οποία τον αρνήθηκε. Η επιτυχία του Κατήφορου και άλλων ταινιών όπως Νόμος 4000, Μερικοί το προτιμούν κρύο και Στεφανία καθιέρωσε τη Ζωή Λάσκαρη ως ένα από τα λαμπρότερα αστέρια της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου​.

Η Ζωή Λάσκαρη δεν γιόρταζε ποτέ τα Χριστούγεννα, κάτι που συνδεόταν με τις τραγικές απώλειες της παιδικής της ηλικίας. Ο πατέρας της, Κωνσταντίνος, σκοτώθηκε στον Εμφύλιο όταν εκείνη ήταν μόλις 8 μηνών, ενώ η μητέρα της πέθανε όταν η Ζωή ήταν 7 ετών. Η ηθοποιός μεγάλωσε με τον παππού και τη γιαγιά της σε ένα σπίτι που είχε διαρκώς πένθος, χωρίς στολισμένα δέντρα ή εορταστική ατμόσφαιρα. Όπως είχε δηλώσει, δεν αγάπησε ποτέ τα Χριστούγεννα, καθώς δεν είχε βιώσει την χαρά αυτών των ημερών κατά την παιδική της ηλικία.

Ήμουν οκτώ μηνών όταν σκότωσαν τον πατέρα μου, στα 24 του, στον εμφύλιο. Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν επτά χρονών. Η απώλεια των γονιών είναι ένα κενό που δεν αναπληρώνεται ποτέ. Δεν έζησα Χριστούγεννα. Στο σπίτι είχαμε συνέχεια πένθος. Δεν στολίσαμε ποτέ δέντρο. Γι’ αυτό και δεν αγαπώ τα Χριστούγεννα, άλλωστε. Δεν τα έχω βιώσει, είχε πει η σπουδαία ηθοποιός που έφυγε από τη ζωή το 2007.

Στο σπίτι μας, από την ώρα που πέθαναν η μάνα μου, ο πατέρας μου και ο θείος μου είχαμε μόνιμο πένθος, απαγορευόταν το ραδιόφωνο, η γιαγιά μου ήταν ντυμένη στα μαύρα, δεν είχα ποτέ χριστουγεννιάτικο δέντρο… Δεν με ενδιαφέρουν τα Χριστούγεννα, δεν τα θέλω, στεναχωριέμαι, δεν έχω καλές μνήμες. Όταν έκανα τα παιδιά μου, κι έπρεπε να στολίσω τα δέντρα, τα έκανα, αλλά δεν ήταν κάτι που πετούσα. Το έκανα για τα παιδιά μου με πολλή χαρά, αλλά μέχρι εκεί. Με θλίβουν τα Χριστούγεννα, δεν περνάω καλά, δεν με αφορούν, είχε πει σε άλλη συνέντευξη.

Παρά τις δυσκολίες, η Ζωή Λάσκαρη εξελίχθηκε σε μία από τις πιο λαμπερές και δυναμικές προσωπικότητες του ελληνικού κινηματογράφου, αφήνοντας ανεξίτηλο το στίγμα της στην τέχνη.

Ζωή Λάσκαρη: Η στιγμή που την σημάδεψε και δεν γιόρταζε ποτέ τα Χριστούγεννα

Η Ζωή Λάσκαρη δεν γιόρταζε ποτέ τα Χριστούγεννα, αφού είχε “χάσει” τους γονείς της όταν εκείνη ήταν πολύ μικρή και δεν έζησε ποτέ γιορτινή ατμόσφαιρα στην παιδική της ηλικία.

Ειδικότερα, ο πατέρας της, Κωνσταντίνος, σκοτώθηκε στον Εμφύλιο, όταν εκείνη ήταν μόλις 8 μηνών, ενώ η μητέρα της πέθανε όταν η ηθοποιός ήταν 7 ετών και μεγάλωσε με τον παππού και τη γιαγιά της σε ένα σπίτι που είχε διαρκώς πένθος, χωρίς στολισμένα δέντρα ή εορταστική ατμόσφαιρα.

Όπως είχε εξομολογηθεί, δεν αγάπησε ποτέ τα Χριστούγεννα, καθώς δεν είχε βιώσει την χαρά αυτών των ημερών στην παιδική της ηλικία.

Τα δύσκολα παιδικά χρόνια της Ζωής Λάσκαρη

Όπως χαρακτηριστικά είχε υπογραμμίσει ήμουν οκτώ μηνών όταν σκότωσαν τον πατέρα μου, στα 24 του, στον εμφύλιο. Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν επτά χρονών. Η απώλεια των γονιών είναι ένα κενό που δεν αναπληρώνεται ποτέ. Δεν έζησα Χριστούγεννα. Στο σπίτι είχαμε συνέχεια πένθος. Δεν στολίσαμε ποτέ δέντρο. Γι’ αυτό και δεν αγαπώ τα Χριστούγεννα, άλλωστε. Δεν τα έχω βιώσει.

Τα Χριστούγεννα προκαλούσαν θλίψη στη Ζωή Λάσκαρη

Και πρόσθεσε στο σπίτι μας, από την ώρα που πέθαναν η μάνα μου, ο πατέρας μου και ο θείος μου, είχαμε μόνιμο πένθος, απαγορευόταν το ραδιόφωνο, η γιαγιά μου ήταν ντυμένη στα μαύρα, δεν είχα ποτέ χριστουγεννιάτικο δέντρο… Δεν με ενδιαφέρουν τα Χριστούγεννα, δεν τα θέλω, στεναχωριέμαι, δεν έχω καλές μνήμες. Όταν έκανα τα παιδιά μου, κι έπρεπε να στολίσω τα δέντρα, τα έκανα, αλλά δεν ήταν κάτι που πετούσα. Το έκανα για τα παιδιά μου με πολλή χαρά, αλλά μέχρι εκεί. Με θλίβουν τα Χριστούγεννα, δεν περνάω καλά, δεν με αφορούν.